Bericht
door Juud » 01-09-2011 19:18
Leuk om allemaal te lezen Joelle!
Ik blijf het een raar idee vinden dat Mary in het echt zo'n bitch was, omdat ze zo lief en aardig is in de serie. Heel af en toe zijn er echter inderdaad momenten dat ze een stuk feller en onaardiger overkomt, zoals inderdaad die scene in Country Girls dat ze Laura heel hard een klap geeft. Dat over die moeder wist ik nog niet, maar dat kan inderdaad een van de factoren zijn geweest; het blijft immers merkwaardig dat ze op dat feestje wel heel aardig was en daarna nooit meer. Wel heel knap van de twee Melissa's dat ze elkaar zo haatten in het echt, maar dat je daar in de serie helemaal niets van merkt. Toen ik voor het eerst hoorde dat die twee niet met elkaar op konden schieten, geloofde ik het in eerste instantie ook niet eens, omdat ze in de serie zo'n hechte band hebben en dit ook zo geloofwaardig overkomt. Echt supergoed geacteerd van beiden, want die hechte zusterband in de serie lijkt net echt.
Over die hele Ed Friendly en Michael Landon kwestie, weet ik niet goed was ik ervan moet vinden. Op zich ben ik het namelijk met Ed Friendly eens, want ik vind dat als je boeken verfilmd, je in ieder geval de hoofdlijnen goed moet aanhouden. Michael Landon had er echter gelijk in dat de boeken niet voldoende stof bieden om verschillende afleveringen mee te maken en seizoenen mee te vullen; bovendien moet het afwisselend blijven met vrolijke en droevige afleveringen. Persoonlijk had ik het het liefst zo gehad dat de hoofdlijnen van het leven van de personages intact waren gebleven (dus Mary blind, geen geadopteerde Ingalls kinderen, Laura trouwen met Almanzo, enz.), maar dat er binnen de context van die levens afleveringen en verhaallijnen werden bij verzonnen; dat de hoofdlijnen historisch gezien kloppen, en dat de afleveringen weliswaar zijn verzonnen, maar wel hadden kunnen gebeuren gezien de historische gegevens. Op zo’n manier had je ook een heel afwisselende serie kunnen maken, zonder dat er gelijk zo met de geschiedenis van de Ingalls familie werd geknoeid. Soms vind ik namelijk dat ze echt te ver gaan. Verhaallijnen erbij verzinnen of bijfiguren erbij verzinnen die in de boeken niet voorkwamen; okee, prima. Maar de hele rode draad van iemands leven veranderen, zeker als dat een belangrijk hoofdpersonage is, dat vind ik niet echt kunnen. Overigens snap ik het dilemma met Mary wel, want als ze niet blind was geweest hadden ze meer verhaallijnen met haar kunnen maken, zonder de belemmering dat ze niet kon zien. Aan de andere kant had er dan echt helemaal niets meer geklopt van het leven van de echte Mary; bovendien vind ik de verhaallijn van haar blindheid een van de beste verhaallijnen van de serie, ook hoe Melissa Sue het speelt. Overigens hebben zowel Ed Friendly als Michael Landon op deze manier toch een beetje hun zin gekregen; Ed Friendly wilde dat ze blind werd en Michael Landon wilde haar laten trouwen. Nou, ze is uiteindelijk blind geworden en getrouwd!
Ik wist inderdaad al dat Alison echt zelf in die rolstoel zat toen ze van de heuvel af werd geduwd, en ook dat ze haar arm echt had gebroken. Dat over die touwen enzo wist ik dan weer niet; grappig om te weten dat dat gegil dus niet geacteerd is! Je ziet overigens wel heel duidelijk bij die salto dat het Alison niet is, maar al met al blijft het een heel leuke scene. Ik vraag me trouwens wel af hoe ze dat in het begin van de aflevering hebben gedaan, voordat Nellie van het paard viel, want toen had ze nog geen gips om haar arm! Hadden ze het gips toen bedekt met haar jurk? Want even later zit Alison op het paard en het lijkt me niet dat je kan paardrijden met een gebroken arm.
.
.
