Voor het eerst op tv: 11 september 1974
Samenvatting:
De Ingalls familie vestigt zich in Minnesota, in een klein stadje: Walnut Grove. Om de boerderij te kunnen bouwen moet Charles meerdere baantjes aannemen, en belooft daarbij zijn span ossen af te staan, als het hem niet lukt op tijd zijn werk af te krijgen. Tijdens een picknick valt Charles uit de boom en raakt hij gewond. Hierdoor kan hij zijn werk niet op tijd af krijgen, als hij het toch gaat proberen, gaan Mary en Laura hem helpen, en uiteindelijk bieden de mannen uit Walnut Grove hem zijn hulp aan, vandaar de titel een oogst van vrienden!
1 A harvest of friends
-
Gast
Deze aflevering vond ik zo mooi.
Maar Mvr Oleson was weer eens bezig,
over dat ze veel rekeningen van de andere boeren die zonder te betallen
de bennen nemen.
En op dat moment wou ik dat ik daar in de buurt was om zo haar nek om te draaien.
Die rare baas is ook zo een zeur,die tegen Charels zeg,
dat als hij z,n werk niet af krijgt,
de ossen krijgt.
Uiteindelijk kwamen de bewoners Charels, Laura en Mary helpen.
En kreeg Charels zijn ossen terug.
Maar Mvr Oleson was weer eens bezig,
over dat ze veel rekeningen van de andere boeren die zonder te betallen
de bennen nemen.
En op dat moment wou ik dat ik daar in de buurt was om zo haar nek om te draaien.
Die rare baas is ook zo een zeur,die tegen Charels zeg,
dat als hij z,n werk niet af krijgt,
de ossen krijgt.
Uiteindelijk kwamen de bewoners Charels, Laura en Mary helpen.
En kreeg Charels zijn ossen terug.
-
Juud
- Berichten: 529
- Lid geworden op: 28-08-2011 20:03
Op zich kon ik Mrs. Oleson wel begrijpen in deze aflevering. Zomaar een rekening verschaffen aan iemand die net nieuw is en nog niemand kent, hoe weet je of die te vertrouwen is? Straks had Charles inderdaad de benen genomen.
Ik vind het echt een mooie aflevering; het is een van mijn favorieten. Deels door de nostalgie die eraan hangt omdat het hiermee allemaal begonnen is, maar ook door het hele sfeertje en hoe de inwoners Mary en Laura gaan helpen met het werk als Charles uitgeteld is. Deze aflevering zet heel goed de toon voor de rest van de serie
Ik vind het echt een mooie aflevering; het is een van mijn favorieten. Deels door de nostalgie die eraan hangt omdat het hiermee allemaal begonnen is, maar ook door het hele sfeertje en hoe de inwoners Mary en Laura gaan helpen met het werk als Charles uitgeteld is. Deze aflevering zet heel goed de toon voor de rest van de serie
-
Gast
Heerlijk weer om opnieuw te beginnen met de serie.....
zo leuk de blijdschap als ze hun huisje betreden,het
enthousiasme om een raam in je huis te hebben,waardoor
je de sterren kunt zien.....
Charles die op zondag toch gaat werken,dit tot ergernis
van Caroline,omdat Charles zegt,God ploegt niet voor mij.
(en omdat hij niet in de kerk zat)
En Caroline die later hem met die opmerking terug pakt
door zelf te gaan ploegen als Charles op bed ligt.
Vond het wel vervelend dat de dominee een beetje
sommige mensen schoffeerden openlijk omdat hun partners
niet aanwezig waren,dat had hij beter prive kunnen doen vind ik.
Prachtig om te zien natuurlijk dat de mannen hun handen
uit de mouwen steken,ook omdat ze zien dat Charles een
man is die uit het goede hout gesneden is!
zo leuk de blijdschap als ze hun huisje betreden,het
enthousiasme om een raam in je huis te hebben,waardoor
je de sterren kunt zien.....
Charles die op zondag toch gaat werken,dit tot ergernis
van Caroline,omdat Charles zegt,God ploegt niet voor mij.
(en omdat hij niet in de kerk zat)
En Caroline die later hem met die opmerking terug pakt
door zelf te gaan ploegen als Charles op bed ligt.
Vond het wel vervelend dat de dominee een beetje
sommige mensen schoffeerden openlijk omdat hun partners
niet aanwezig waren,dat had hij beter prive kunnen doen vind ik.
Prachtig om te zien natuurlijk dat de mannen hun handen
uit de mouwen steken,ook omdat ze zien dat Charles een
man is die uit het goede hout gesneden is!
-
Gast
-
Juud
- Berichten: 529
- Lid geworden op: 28-08-2011 20:03
Aflevering 1: A Harvest of Friends
Beoordeling: *****
We zien deze aflevering hoe de familie Ingalls na hun avontuur in Kansas hun intrek nemen in Walnut Grove, Minnesota. Ze kopen daar land van Lars Hanson, waar Charles uiteindelijk een klein huisje van gezaagde planken bouwt. Het gezin probeert te wennen in hun nieuwe woning, maar als de mercantile geen krediet wil verlenen wordt het lastig. Charles krijgt een baan bij de Feed & Seed om zakken graan te verplaatsen en het dak te repareren. Als hij echter tijdens een picknick uit een boom valt en zijn ribben breekt, moet hij rust houden en kan de klus niet doorgaan. Mr. O’Neill, de baas van de Feed & Seed, is onverbiddelijk en neemt de ossen terug wanneer Charles alles niet op tijd af krijgt. Charles gaat gewond weer aan het werk om de klus te klaren, ondanks dat hij dit niet mag. Mary en Laura zien dit en besluiten om hun vader te helpen door zelf de zakken te verplaatsen. Als de dorpsbewoners dit zien, besluiten ze om het gezin te helpen en nemen ze de taak van Mary en Laura over. Niet alleen mag de familie nu hun ossen houden, ze hebben er ook een boel nieuwe vrienden bij gekregen!
Positieve aspecten: Met deze aflevering begon het allemaal en daarom blijft deze een speciaal plekje in mijn hart houden. Ik vond het mooi om te zien hoe de familie Ingalls hun huis opbouwde en zich daar thuis ging voelen. Het was zeker mooi hoe Charles ondanks zijn verwondingen toch alles op alles zette om de klus af te maken, hoewel dit natuurlijk wel meteen de eigenwijze en koppige kant van Charles laat zien die we in de rest van de serie nog wel vaker tegen gaan komen. Het allermooiste vind ik nog wel het einde, als Mary en Laura hun vader gaan helpen. De hechtheid van de familie komt in deze aflevering goed tot uiting niet alleen door hun harde werk in het stichten van hun nieuwe thuis, maar ook in de wilskracht van Charles om de ossen te behouden voor het bewerken van hun velden ondanks dat hij dit helemaal niet kan met zijn gebroken ribben, dan vervolgens Mary en Laura die hem kosten wat kost willen helpen ondanks dat ze nog veel te klein zijn voor zo’n zware taak en dan uiteindelijk de mannen van het dorp die dit alles zien, zich realiseren dat de familie Ingalls goede mensen zijn die hard werken voor elkaar en dan besluiten om ze te gaan helpen. Ik vind het een erg mooi en hartvermarmend einde voor een eerste aflevering. De familie Ingalls is nu echt geaccepteerd door het dorp.
Negatieve punten: Deze heb ik niet, aangezien dit een van mijn favoriete afleveringen is. Het is een mooie opstart voor de rest van de serie.
Overige opmerkingen: Ik vond wel dat Charles onnodig boos was op de familie Oleson toen ze hem geen krediet wilden leveren. Wetende dat Mrs. Oleson hier later heel lastig mee gaat zijn, lijkt dit een voorbode daarvoor te worden. Op dit moment weet de kijker echter nog niet dat dit zo gaat zijn en persoonlijk vind ik in deze aflevering dat de Olesons groot gelijk hadden om geen krediet te verstrekken aan de familie Ingalls. Ze waren net nieuw in het dorp en Nels en Harriet zullen zeker al vaker families hebben gehad die na het verkrijgen van krediet meteen vertrokken. Met zo’n zaak vind ik het niet gek dat ze voorzichtig zijn. Ik vond de reactie van Charles dan ook nogal eigenaardig: natuurlijk is hij gefrustreerd aangezien het krediet goed van pas zou zijn gekomen, maar het is hartstikke logisch dat een winkeleigenaar dit niet zomaar doet voor de eerste de beste nieuweling in het dorp.
Beoordeling: *****
We zien deze aflevering hoe de familie Ingalls na hun avontuur in Kansas hun intrek nemen in Walnut Grove, Minnesota. Ze kopen daar land van Lars Hanson, waar Charles uiteindelijk een klein huisje van gezaagde planken bouwt. Het gezin probeert te wennen in hun nieuwe woning, maar als de mercantile geen krediet wil verlenen wordt het lastig. Charles krijgt een baan bij de Feed & Seed om zakken graan te verplaatsen en het dak te repareren. Als hij echter tijdens een picknick uit een boom valt en zijn ribben breekt, moet hij rust houden en kan de klus niet doorgaan. Mr. O’Neill, de baas van de Feed & Seed, is onverbiddelijk en neemt de ossen terug wanneer Charles alles niet op tijd af krijgt. Charles gaat gewond weer aan het werk om de klus te klaren, ondanks dat hij dit niet mag. Mary en Laura zien dit en besluiten om hun vader te helpen door zelf de zakken te verplaatsen. Als de dorpsbewoners dit zien, besluiten ze om het gezin te helpen en nemen ze de taak van Mary en Laura over. Niet alleen mag de familie nu hun ossen houden, ze hebben er ook een boel nieuwe vrienden bij gekregen!
Positieve aspecten: Met deze aflevering begon het allemaal en daarom blijft deze een speciaal plekje in mijn hart houden. Ik vond het mooi om te zien hoe de familie Ingalls hun huis opbouwde en zich daar thuis ging voelen. Het was zeker mooi hoe Charles ondanks zijn verwondingen toch alles op alles zette om de klus af te maken, hoewel dit natuurlijk wel meteen de eigenwijze en koppige kant van Charles laat zien die we in de rest van de serie nog wel vaker tegen gaan komen. Het allermooiste vind ik nog wel het einde, als Mary en Laura hun vader gaan helpen. De hechtheid van de familie komt in deze aflevering goed tot uiting niet alleen door hun harde werk in het stichten van hun nieuwe thuis, maar ook in de wilskracht van Charles om de ossen te behouden voor het bewerken van hun velden ondanks dat hij dit helemaal niet kan met zijn gebroken ribben, dan vervolgens Mary en Laura die hem kosten wat kost willen helpen ondanks dat ze nog veel te klein zijn voor zo’n zware taak en dan uiteindelijk de mannen van het dorp die dit alles zien, zich realiseren dat de familie Ingalls goede mensen zijn die hard werken voor elkaar en dan besluiten om ze te gaan helpen. Ik vind het een erg mooi en hartvermarmend einde voor een eerste aflevering. De familie Ingalls is nu echt geaccepteerd door het dorp.
Negatieve punten: Deze heb ik niet, aangezien dit een van mijn favoriete afleveringen is. Het is een mooie opstart voor de rest van de serie.
Overige opmerkingen: Ik vond wel dat Charles onnodig boos was op de familie Oleson toen ze hem geen krediet wilden leveren. Wetende dat Mrs. Oleson hier later heel lastig mee gaat zijn, lijkt dit een voorbode daarvoor te worden. Op dit moment weet de kijker echter nog niet dat dit zo gaat zijn en persoonlijk vind ik in deze aflevering dat de Olesons groot gelijk hadden om geen krediet te verstrekken aan de familie Ingalls. Ze waren net nieuw in het dorp en Nels en Harriet zullen zeker al vaker families hebben gehad die na het verkrijgen van krediet meteen vertrokken. Met zo’n zaak vind ik het niet gek dat ze voorzichtig zijn. Ik vond de reactie van Charles dan ook nogal eigenaardig: natuurlijk is hij gefrustreerd aangezien het krediet goed van pas zou zijn gekomen, maar het is hartstikke logisch dat een winkeleigenaar dit niet zomaar doet voor de eerste de beste nieuweling in het dorp.
-
Juud
- Berichten: 529
- Lid geworden op: 28-08-2011 20:03
Ja, ik ben van plan om dit bij elke aflevering te doen. 
Ik was hier in de zomervakantie al mee begonnen en ben tot iets meer dan de helft van seizoen 1 gekomen, maar toen begon mijn studie weer en ben ik er niet aan toegekomen om er meer te schrijven. Ik plaats sowieso de rest de komende dagen en ga ook verder schrijven aan nieuwe stukjes.
Ik hoop dat ik een aardig eind zal kunnen komen totdat mijn studie eind januari weer begint.
Ik was hier in de zomervakantie al mee begonnen en ben tot iets meer dan de helft van seizoen 1 gekomen, maar toen begon mijn studie weer en ben ik er niet aan toegekomen om er meer te schrijven. Ik plaats sowieso de rest de komende dagen en ga ook verder schrijven aan nieuwe stukjes.
Ik hoop dat ik een aardig eind zal kunnen komen totdat mijn studie eind januari weer begint.