Uitgezonden op 2 maart 1981
Caroline denkt dat ze in verwachting is, maar dan vertelt Doc Baker haar dat ze nooit meer kinderen kan krijgen. Om zijn vrouw op te beuren, neemt Mr Ingalls haar mee op vakantie naar haar geboorteplaats.
17 I do, again
-
Gast
I do aigan
Dit vond ik een mooie aflevering.
Het leukste ervan is ?
Toen Laura tegen Almanzo zei dat ze een baby verwacht,
en dat Almazo zo naar beneden kenterde.
Het leukste ervan is ?
Toen Laura tegen Almanzo zei dat ze een baby verwacht,
en dat Almazo zo naar beneden kenterde.
-
Juud
- Berichten: 529
- Lid geworden op: 28-08-2011 20:03
Inderdaad, dat vind ik ook een heel leuke scène. Laura die aan komt stormen en vertelt dat ze een baby verwacht, Charles die in lachen uitbarst, en Almanzo die het niet kan geloven en uiteindelijk van enthousiasme en blijdschap door het dak heen zakt xD
Het mooie aan deze aflevering, vond ik ook dat Charles zo ontzettend veel moeite deed om Caroline duidelijk te maken dat hij hoe dan ook van haar hield, en haar nog altijd ziet als de vrouw waar hij mee trouwde. Tijdens hun verblijf in Wisconsin zie je Caroline ook echt helemaal opbloeien; en de bruiloft was echt schitterend.
Het mooie aan deze aflevering, vond ik ook dat Charles zo ontzettend veel moeite deed om Caroline duidelijk te maken dat hij hoe dan ook van haar hield, en haar nog altijd ziet als de vrouw waar hij mee trouwde. Tijdens hun verblijf in Wisconsin zie je Caroline ook echt helemaal opbloeien; en de bruiloft was echt schitterend.
-
Gast
-
Gast
Ik vond deze aflevering juist helemaal niet zo geweldig; ik vind het zo vreemd dat Caroline liegt tegen Charles over de baby (die er dus niet was), ik bedoel, tuurlijk is het moeilijk dat te vertellen, maar de andere afleveringen geven het idee dat ze heel close zijn samen, dus ik snap niet zo goed waarom er dan nu zo'n onwaarheid tussen hen in staat...
De scene met Almanzo en Laura vond ik dan idd wel heel erg leuk!
De scene met Almanzo en Laura vond ik dan idd wel heel erg leuk!
-
Juud
- Berichten: 529
- Lid geworden op: 28-08-2011 20:03
Ik snap het wel; Charles wilde altijd al een zoon en Caroline heeft altijd de druk gevoeld hem een zoon te geven. Na vier dochters en een overleden zoon, hoopte ze hem eindelijk een zoon te geven en het bleek vals alarm. Zeker toen Charles zo blij was en openlijk uitsprak dat hij hoopte dat het een jongen zou zijn, en Caroline wist dat ze die hem nooit meer zou kunnen geven, kan ik me heel goed voorstellen dat ze in paniek was, zich minderwaardig voelde en niet wist hoe ze het zou moeten vertellen. De drang om Charles een zoon te geven zat bij haar heel diep, dat zagen we ook al in 'A Most Precious Gift'.
In de aflevering hebben ze in het midden gelaten of Caroline het uiteindelijk verteld heeft of niet; ik zelf denk dat ze het uiteindelijk wel verteld heeft. Juist nadat ze zo opgeknapt is na dat tripje en de bruiloft, denk ik dat ze uiteindelijk wel de kracht heeft gehad het te vertellen. Ik kan me voorstellen dat het in de aflevering raar overkomt, maar het wordt aan de interpretatie van de kijker overgelaten.
Ik vind deze aflevering zo mooi, omdat het heel goed laat zien hoeveel Charles van Caroline houdt. Hij doet werkelijk alles om haar weer goed te laten voelen en is geen moment kwaad over haar leugen over de miskraam. Deze aflevering laat heel goed zien dat hij hoe dan ook van haar houdt, ook al heeft ze hem nooit een zoon kunnen geven. In 'A Most Precious Gift' zagen we ook al dat Charles het haar niet zou verwijten als de baby een meisje zou zijn, en evenveel van een nieuwe dochter zal houden als van een zoon. De drang om hem toch een zoon te geven zat bij Caroline echter nog heel diep, ook omdat het altijd een droom zal blijven van Charles. Dat maakt Caroline's gevoelens en acties in deze aflevering heel begrijpelijk, en de reactie van Charles daarop des te hartverwarmender.
In de aflevering hebben ze in het midden gelaten of Caroline het uiteindelijk verteld heeft of niet; ik zelf denk dat ze het uiteindelijk wel verteld heeft. Juist nadat ze zo opgeknapt is na dat tripje en de bruiloft, denk ik dat ze uiteindelijk wel de kracht heeft gehad het te vertellen. Ik kan me voorstellen dat het in de aflevering raar overkomt, maar het wordt aan de interpretatie van de kijker overgelaten.
Ik vind deze aflevering zo mooi, omdat het heel goed laat zien hoeveel Charles van Caroline houdt. Hij doet werkelijk alles om haar weer goed te laten voelen en is geen moment kwaad over haar leugen over de miskraam. Deze aflevering laat heel goed zien dat hij hoe dan ook van haar houdt, ook al heeft ze hem nooit een zoon kunnen geven. In 'A Most Precious Gift' zagen we ook al dat Charles het haar niet zou verwijten als de baby een meisje zou zijn, en evenveel van een nieuwe dochter zal houden als van een zoon. De drang om hem toch een zoon te geven zat bij Caroline echter nog heel diep, ook omdat het altijd een droom zal blijven van Charles. Dat maakt Caroline's gevoelens en acties in deze aflevering heel begrijpelijk, en de reactie van Charles daarop des te hartverwarmender.
-
Gast
Deze aflevering was vanmiddag weer op tv. Het begin vind ik leuk, dat Laura en Caroline samen zwanger denken te zijn. 'Denken' dan he... Dan het minder leuke stuk, dat blijkt dat Caroline in de overgang blijkt te zijn en daar over zwijgt tegen Charles. Dit stukje vind ik eigenlijk ook niet zo heel leuk, maar las ze dan later naar Carolines oude huis gaan en zij haar oude slaapkamer mag zien en hoe Charles dan via de pergola omhoog klimt en haar opnieuw de liefde verklaard, vind ik toch wel weer een happy end... Ik vond dit al met al toch best een leuke aflevering!!
En ach, dat vallen... Ze brengen het er beide goed vanaf, dus dan is daar toch niks mis mee...
En ach, dat vallen... Ze brengen het er beide goed vanaf, dus dan is daar toch niks mis mee...
-
Gast
Ja, een mooie aflevering, met diepe gevoelens. Ik snap heel goed hoe Caroline zich moest voelen, dat ze hem nooit meer een zoon zou kunnen schenken, wat altijd hun droom was. Ze hoopte zo dat ze zwanger was dat ze ook echt misselijk werd. Zo mooi om te zien hoe Charles haar opbeurt en haar weer gelukkig maakt, zo mooi, die liefde tussen hen 