In "Het kleine Huis Op de Prairie” beschreef Laura hoe het gezin heel erg ziek werd toen zij getroffen werden door malaria. Niemand was in staat om hulp te gaan halen, maar Jack, de geelbruine buldog bracht redding door dokter George Tann, een zwarte arts, naar het huis te halen.
Dr. Tann kwam oorspronkelijk uit Pennsylvania waar Afrikaanse Amerikanen naar school mochten. Dr. Tann hoogbegaafd. Hij diende in de Burgeroorlog en was geplaatst bij de 99e eenheid van de infanterie. Men denkt dat hij daar zijn medische opleiding ontving.
Dr. Tann was even oud als Laura’s Pa. Hij was 1.75 meter en woog ongeveer 90 kilo. Hij was kaal en had een donkere huid.
Hij settelde zich, net zoals Pa, op het land van de Osage indianen en zijn huis was maar anderhalve kilometer verwijderd van het Ingalls’ huis. In Laura’s tijd, was Dr. Tann bekend als de dokter die indianen behandelde en hij paste homeopathie toe. Hij was vooral gespecialiseerd in het zetten van gebroken botten en bevallingen.
Interessant om te weten, Dr. Tann hielp Caroline Ingalls bij de geboorte Carrie.
Laura herinnerde zich dat Dr. Tann het gezin behandelde met een heel erg bitter smakend poeder. Dit was hoogstwaarschijnlijk kinine, want dat was de behandeling voor malaria toen.
Er werd van Dr. Tann verteld dat hij ambitieus was, innemend en charmant. Later opende hij een ziekenhuis en een verpleeghuis. Dr. Tann behandelde alle mensen van alle rassen en vroeg een redelijk tarief. Veranderingen in de rechten voor het medische trainingsdiploma maakten dat dr. Tann eerder met pensioen moest dan hij wilde- op 67 jarige leeftijd.
Dr Tann stierf aan verwondingen die hij had opgelopen tijdens een ongeluk met zijn paard en rijtuigje. Omdat hij zo zeer gerespecteerd en gewaardeerd werd, werd hij begraven op een prominente plaats in Hope Cemetery, Independence, Kansas.
