Interview met het vroegere buurmeisje van Rose Wilder Lane

Naast de bekende families waren er nog meer mensen uit die tijd.
Halfpint
Site Admin
Berichten: 3644
Lid geworden op: 13-04-2011 22:25

Interview met het vroegere buurmeisje van Rose Wilder Lane

Bericht door Halfpint » 08-10-2014 20:18

De schrijfster van het boek 'A Wilder Rose', Susan Wittig Albert, had de buitengewone mogelijkheid Carol Giffen Mayfield te interviewen. Carol Giffen was Rose Wilder Lane’s buurmeisje tijdens de jaren dat Rose in Texas woonde. Susan vroeg Carol dingen die we eigenlijk allemaal willen weten– vragen als hoe was de relatie tussen Rose en haar ouders, Laura en Almanzo?

In de herfst van 1940, ondernamen Rose Wilder Lane en haar jonge vrienden, Norma Lee Browning and Norma Lee’s echtgenoot, Russell Ogg, in een kleine sleepwagen een lange reis kriskras door de Verenigde Staten. Zij hadden net Texas bereikt toen Russell ziek werd, en hij en Norma Lee keerden terug naar Missouri om medische hulp te zoeken. Rose bleef toen gedurende drie maanden in McAllen, terwijl ze daar werkte aan 'Discovery of Freedom'. Tijdens haar verblijf ging ze van van het zachte winterklimaat houden, de bloemen en vogels, en de gulle, hartelijke bevolking van de Rio Grande Valley.

Rose ging in 1938 in Danbury in de staat Connecticut wonen, maar de daaropvolgende jaren bezocht ze zo nu en dan zuid Texas. Ze legde eind januari en begin februari 1965 ook weer een bezoek af, en in april kocht ze een huis aan de Woodland 435 in Harlingen/Texas, in een rustige buitenwijk. Het stadje lag inwaarts ongeveer 45 kilometer van de Golf van Mexico en toen der tijd bestond het stadje uit maar 3800 inwoners. Rose was verrukt van haar nieuwe omgeving en ze schreef aan een vriend:

Het vreemde hier is dat oleanders, poinsettias, gardenias, bougainvillea, en allerlei soorten exotische eenjarigen worden veronachtzaamd als saaie planten, terwijl de geraniums, chrysanten en rozen de mooiste prijzen winnen. Met name doodgewone margrieten. Een buurvrouw heeft hier een heel bloembed van en iedereen in de buurt wacht nieuwsgierig op de bloei. Ze had een orchideeënboom die volop in bloei stond, maar daar keek niemand naar om.

Afbeelding
Harlingen house

Zodra Rose zich installeerde in haar nieuwe huis, werd ze welkom geheten door haar nieuwe buurvrouw Frances Giffen. Gedurende de hier opvolgende drie jaren werden de Giffens, hun zoon Don, en dochter Carol, haar vrienden. Rose beleefde veel plezier in de kleine gemeenschap aan de Woodland Drive.

Na de publicatie van "A Wilder Rose" nam de dochter van mevrouw Giffen, Carol Giffen Mayfield, contact met de schrijfster en schreef haar dat ze erg had genoten van het boek en dat ze het gevoel had dat de Rose uit het boek heel veel geleek op de echte Rose die zij en haar familie echt hadden gekend. Carol’s brief maakte dat er een intensieve email conversatie ontstond over haar familie en Rose en hun tijd samen. Het leidde tot onderstaand interview tussen Carol (het vroegere buurmeisje) en Susan Wittig Albert (de schrijfster van het boek "A Wilder Rose", die Carol en Susan voerden terwijl zij virtuele kopjes thee dronken die geschonken werd uit de mooie theepot van Rose, die Rose aan Carol’s moeder had gegeven en die Carol weer aan Susan heeft geschonken die er heel blij mee is.

Afbeelding
Rose' theeservies.


(Vanaf morgen zal ik elke dag een vraag behandelen die in het interview gesteld wordt.)
Afbeelding

Halfpint
Site Admin
Berichten: 3644
Lid geworden op: 13-04-2011 22:25

Bericht door Halfpint » 09-10-2014 20:22

Susan: "Carol, Ik ben zo blij dat ik eindelijk eens met iemand kan praten die Rose echt heeft gekend. Hoe heb je haar ontmoet? Wat was jouw eerste indruk van haar?"

Carol: "Toen Rose het huis had gekocht naast mijn ouders, verwelkomde mijn moeder, Frances Giffen, haar met een cake. Het bleek dat dit precies hetgeen was wat men moest doen als men Rose wilde plezieren en om haar te leren kennen. Mijn moeder had echter helemaal geen bijbedoelingen- ze was altijd hartelijk en liefhebbend.
Moeder had me verteld wat een fascinerend persoon Rose was, dus toen ik haar ontmoette, had ik me voorbereid op een ongewoon mens. Het duurde niet lang of ik realiseerde me dat Rose niet op haar achterhoofd was gevallen. Ze intimideerde me tot op een zekere hoogte met haar kennis en intelligentie, en deze indruk heb ik altijd gehouden. Ze hoefde nooit naar woorden te zoeken.
Afbeelding

Mieke
Berichten: 695
Lid geworden op: 30-08-2011 21:54

Bericht door Mieke » 09-10-2014 20:24

Leuk hoor. Ben benieuwd naar de vragen en antwoorden.
Afbeelding

Halfpint
Site Admin
Berichten: 3644
Lid geworden op: 13-04-2011 22:25

Bericht door Halfpint » 10-10-2014 19:55

Susan: "Hoe zou je haar beschrijven ?"

Carol: "Rose was niet groter dan 1.50 meter, misschien zelfs iets kleiner. Haar witte haar was lang en opgestoken; eigenlijk meer om het uit de weg te hebben dan chic te lijken. Zodra ze sprak werd ze tijdloos en betoverend en haar prachtige blauwe ogen keken de persoon met wie zij sprak indringend aan."
Afbeelding

Halfpint
Site Admin
Berichten: 3644
Lid geworden op: 13-04-2011 22:25

Bericht door Halfpint » 11-10-2014 11:22

Susan: "Bracht Rose, in de jaren dat jullie haar kenden, alleen maar de winters in Harlingen door, of woonde ze er ook in de zomer?"

Carol: 'Ik weet dat Rose soms ook in de zomer in Harlingen woonde, want ik kan me herinneren dat mijn moeder verscheidene koele, ruimvallende zomerjurken voor haar had genaaid, van voile geloof ik. Rose had namelijk geen enkel kledingstuk dat paste bij de intense hitte van onze zomers."
Afbeelding

Juud
Berichten: 529
Lid geworden op: 28-08-2011 20:03

Bericht door Juud » 11-10-2014 21:22

Wat een leuk topic Halfpint! Leuk om zo meer over Rose te weten te komen aan de hand van iemand die haar echt gekend heeft. Zeker leuk om te horen hoe warm ze werd ontvangen door haar buren.
AfbeeldingAfbeeldingAfbeelding

Gast

Bericht door Gast » 11-10-2014 22:51

Leuk ja! Ben benieuwd naar de rest!

Halfpint
Site Admin
Berichten: 3644
Lid geworden op: 13-04-2011 22:25

Bericht door Halfpint » 12-10-2014 11:15

Susan: "Wat vond Rose fijn te doen als zij in Harlingen woonde?"

Carol: "Rose hield erg van tuinieren, ze las vaak, en ze had twee Maltezer Leeuwtjes, Pepe en Pepe's broer (had nooit een naam gekregen van Rose). Na haar overlijden gingen de twee hondjes naar mijn ouders, waar zij de rest van hun bleven. Pepe's broer werd voortaan 'Broer' genoemd en hij is ouder geworden dan Pepe."
Afbeelding

Halfpint
Site Admin
Berichten: 3644
Lid geworden op: 13-04-2011 22:25

Bericht door Halfpint » 13-10-2014 14:55

Susan: "Herinner jij je verhalen of anekdotes die zij graag vertelde? Ze heeft op zoveel verschillende plaatsen gewoond - had ze daar veel verhalen van?"

Carol: "Mijn ouders gaven etentjes om Rose bij verscheidene mensen in Harlingen te ontroduceren. Ze zat altijd aan het hoofd van de tafelen betoogde altijd op een heel verleidelijke manier. Iemand vroeg haar iets en dat zou dan het begin worden van een soort vraag-en-antwoordspel. Ik heb haar nooit zichzelf horen herhalen als zij weer eens een verhaal vertelde van één van haar ontelbare avonturen. Wat mij is bijgebleven is het feit dat zij op extreem jonge leeftijd zichzelf heeft leren lezen, ik geloof toen zij drie was. Ze heeft het niet met zoveel woorden gezegd, maar ik weet dat, om te kunnen overleven, voldoende geld verdienen heel belangrijk voor haar was en ze was zo intelligent dat ze vele manieren vond om zichzelf te kunnen bedruipen. Maar ze wuifde complimenten altijd op een uiterst bescheiden manier weg, zoiets als: oh, dat kan toch ierdereen. Een korte tijd was ze onder de indruk van het communisme, maar ze realiseerde zich al snel dat dit iets vreselijks was en ze was erg verontrust bij de gedachte dat het zich verspreidde. Een belangrijk iemand—Ik weet niet meer wie— had haar verteld dat "ze" (de Communisten) zich naar het oosten verspreidden, alsmaar naar het oosten en dat ze ons op een dag zouden bereiken. Ze zei het met zo'n intensiteit dat ik er bang van werd."
Afbeelding

Halfpint
Site Admin
Berichten: 3644
Lid geworden op: 13-04-2011 22:25

Bericht door Halfpint » 19-10-2014 11:04

Susan: "Rose had jouw jouw broer, Don Giffen, gevraagd haar te begeleiden tijdens de reis die gepland stond in het laatste jaar van haar leven. Kan je ons hier meer over vertellen?"

Carol: "Don kende Rose Lane veel beter dan. Het klikte tussen hen zo goed dat Rose realiseerde dat hij de juiste persoon zou zijn om haar te begeleiden op haar laatste Grote Tocht Door Europa, de bagage af te handelen, afspraken te maken en de auto te besturen (ze had een Volvo gekocht, die ze van plan was in Zweden af te leveren). Ze vroeg Don zich voor te doen als haar kleinzoon om zodoende vragen te voorkomen als: wat moet een oude dame in het gezelschap van een jongen. (Hij was net 23). Helaas overleed Rose op 30 oktober 1968 en zij hebben de reis nooit samen gemaakt. Rose had echter, heel wijs en altijd vooruit denkend, een codicil aan haar testament toegevoegd, waarin zij een fonds voor Don had opgericht die het mogelijk maakte dat hij de reis op eigen gelegenheid ondernam. Dit deed hij zes maanden later. Hij was bijna een jaar weggebleven en had een schitterende tijd."
Afbeelding

Plaats reactie