Nou, het doet mij niet zozeer aan een indiaan denken, meer aan die hoge kammen die Spaanse dames tijdens feesten in hun haar dragen. Ik vind de kammen bij ma niet mooi staan. Jullie?
Iets wat je je plotseling afvraagt of iets wat je verwonderd
-
Gast
-
Gast
-
Gast
-
Mieke
- Berichten: 695
- Lid geworden op: 30-08-2011 21:54
Ik vind de kam op de onderste foto niet mooi, op de tweede foto gaat nog wel. OP de onderste foto lijkt het net of ze een mislukt knotje heeft!
Ik vind ma op de bovenste foto een lieve vrouw, al kijkt ze zo serieus. Als de glimlach om haar mond ligt en ook haar ogen bereikt, denk ik dat ze er inderdaad heel lief uitzag.
Op die ouderwets foto's staat niemand mooi op de foto. Jammer dat ze niet mochten lachen.
Ik vind ma op de bovenste foto een lieve vrouw, al kijkt ze zo serieus. Als de glimlach om haar mond ligt en ook haar ogen bereikt, denk ik dat ze er inderdaad heel lief uitzag.
Op die ouderwets foto's staat niemand mooi op de foto. Jammer dat ze niet mochten lachen.
-
Halfpint
- Site Admin
- Berichten: 3644
- Lid geworden op: 13-04-2011 22:25
Nou jongens, daar kom ik toch een blunder tegen en ik denk bij mezelf, heb ik hier dan altijd over heen gekeken? Ik zit tussen twee dikke pillen van boeken even 'Laura, the life of Laura Ingalls Wilder' van Donald Zochert te lezen en kwam daar deze foto tegen:
Maar weten jullie wat het onderschrift is? The parlor of Pa en Ma's house in town at De Smet!
Maar dit is toch echt een foto van de zitkamer in het huis van Laura en Almanzo in Mansfield.
Rose en Mieke, jullie hebben dit boek toch ook? Is dit jullie nooit opgevallen?
Maar weten jullie wat het onderschrift is? The parlor of Pa en Ma's house in town at De Smet!
Maar dit is toch echt een foto van de zitkamer in het huis van Laura en Almanzo in Mansfield.
Rose en Mieke, jullie hebben dit boek toch ook? Is dit jullie nooit opgevallen?
-
Gast
-
Halfpint
- Site Admin
- Berichten: 3644
- Lid geworden op: 13-04-2011 22:25
Bij het plaatsen van de foto van Robert Boast van de week schoot me onderstaand verhaal uit deel 9 te binnen:
De familie boast kon, tot hun grote verdriet, geen kinderen krijgen. Waarschijnlijk vanwege de gezondheid van Ellie.
Toen Almanzo en Laura een keer bij hen op bezoek waren met baby Rose en ze klaar waren voor vertrek, kwam Robert naar buiten. Hij zei Almanzo en Laura dat ze zijn beste paard uit de stal mochten nemen, als ze Rose voor hen achter zouden later. Almanzo en Laura konden nog meer kinderen krijgen, maar hen zou dat niet lukken
Laura klemde Rose tegen zich aan en zei Almanzo weg te rijden. Terwijl ze reden keek ze nog om naar Robert en zag hem eenzaam de wagen nakijken. haar hart deed pijn voor de eenzame man en ook voor de vrouw in het huis, die, dat wist Laura zeker, op de hoogte was van de vraag van haar man en hoopte dat hij met het kindje naar binnen zou komen.
En plotseling vroeg ik me af wat er gebeurd zou zijn als Laura en Manly wel akkoord zouden zijn gegaan.
Stel dat zij ervan uit waren gegaan dat zij, net als zo veel andere jonge stellen in die tijd, een groot gezin zouden krijgen van bijvoorbeeld 6 of 7 of meer kinderen en dus afstand hadden gedaan van Rose. Ze kregen toen een kleine 3 jaar later een zoontje, dat binnen een maand overleed, en daarna nooit meer een kindje.
Zeg je dan tegen het echtpaar dat jouw kindje aangenomen had als hun eigen kind dit kind terug te geven omdat je zelf anders geen kinderen had?
Wat een vreselijk drama zou dit geweest zijn, zeg.
De familie boast kon, tot hun grote verdriet, geen kinderen krijgen. Waarschijnlijk vanwege de gezondheid van Ellie.
Toen Almanzo en Laura een keer bij hen op bezoek waren met baby Rose en ze klaar waren voor vertrek, kwam Robert naar buiten. Hij zei Almanzo en Laura dat ze zijn beste paard uit de stal mochten nemen, als ze Rose voor hen achter zouden later. Almanzo en Laura konden nog meer kinderen krijgen, maar hen zou dat niet lukken
Laura klemde Rose tegen zich aan en zei Almanzo weg te rijden. Terwijl ze reden keek ze nog om naar Robert en zag hem eenzaam de wagen nakijken. haar hart deed pijn voor de eenzame man en ook voor de vrouw in het huis, die, dat wist Laura zeker, op de hoogte was van de vraag van haar man en hoopte dat hij met het kindje naar binnen zou komen.
En plotseling vroeg ik me af wat er gebeurd zou zijn als Laura en Manly wel akkoord zouden zijn gegaan.
Stel dat zij ervan uit waren gegaan dat zij, net als zo veel andere jonge stellen in die tijd, een groot gezin zouden krijgen van bijvoorbeeld 6 of 7 of meer kinderen en dus afstand hadden gedaan van Rose. Ze kregen toen een kleine 3 jaar later een zoontje, dat binnen een maand overleed, en daarna nooit meer een kindje.
Zeg je dan tegen het echtpaar dat jouw kindje aangenomen had als hun eigen kind dit kind terug te geven omdat je zelf anders geen kinderen had?
Wat een vreselijk drama zou dit geweest zijn, zeg.