10 winterse zegeningen

[Halfpint]

10. Wij mogen af en toe best wel klagen.

Ik heb bewondering voor de stoerheid die de meeste pioniers over zich hadden, maar ik ben toch ook wel blij in een tijd te leven waarin je, als je het gedurende een periode zwaar hebt, mag klagen zonder dat dit als een ondeugd wordt gezien.

“Ik heb zo genoeg van bruin brood met niets erop”, zei Laura.
“Niet klagen, Laura!”, zei Ma vlug. “Klaag nooit over wat je hebt. Wees altijd blij met wat je hebt.”

Gelukkig eindigt "De lange Winter” met een verlaat kerstdiner in mei en een opwekkend lied — een belofte dat “morgen de zon misschien wel schijnt, alhoewel het vandaag bewolkt is”. En als laatste deze bemoedigende beschrijving:

“En onder het zingen leek het, of de angst en de ellende van de lange winter als een donkere wolk omhoog rees en wegdreef op de muziek. Het voorjaar was gekomen. De zon scheen warm, de winden waaiden zacht en het groene gras groeide."

Tot zover de meteorologische winter op de prairie in 1881.