Young pioneers

[Halfpint]

Het boek Young Pioneers is eerder verschenen onder de Titel: Let the hurricane roar.
In dit boek beschrijft Rose Wilder Lane een jong stel, David en Molly, dat naar het Westen trekt en daar een land-claim neemt. Het verhaal is gebaseerd op de verhalen en ervaringen van haar ouders, Laura en Almanzo en haar grootouder Charles en Caroline IngallsIngalls.
Het stadje is gebaseerd op de Smet.
Dit boek werd en wordt veel op de middelbare scholen in Amerika gelezen omdat dit boek het voorbeeld van pionieren is.
Ik ben benieuwd hoeveel van het boek werkelijk gebaseerd is op het leven van Laura en Almanzo.

De achterflap:
Young Pioneers
A story of frontier love and courage...
Newlyweds Molly and David are only sixteen and eighteen years old when they pack up their wagon and head west across the plains in search of a new homestead. At first their new life is full of promise: The wheat is high, the dugout is warm and cozy, and a new baby is born to share in their happiness. Then disaster strikes, and David must go east for the winter to find work. Molly is left alone with the baby....with nothing but her own courage to face the dangers of the harsh prairie winter.

[Mieke]

Ik heb dit boek besteld bij Bol.com.
Ben toch wel heel benieuwd en ga het binnenkort eens lezen.

[Halfpint]

Ik had dit boek in aug. 2009 en ik ben er erg blij mee. Het is echt een aanrader.
Ik kan vertellen dat, ook al zijn de hoofdpersonen Molly en David, hier het verhaal wordt verteld van Charles en Caroline!
Het wijkt af en toe af van het ware levensverhaal (er wordt bijv. een zoontje geboren op Molly's 17e verjaardag, terwijl dat bij Caroline een dochtertje was op Charles' 29e verjaardag) maar via dit boek "krijgen" wij van Rose nu eigenlijk extra informatie omtrent het leven van haar opa en oma, dat zij via haar moeder gehoord heeft en in dit boek verwerkt heeft.

[Mieke]

Het was absoluut een interessant mooi boek. Toch heeft Rose een heel andere verteltrant dan Laura. Ze vertelt veel beeldender, ze gaat veel dieper in op wat mensen denken en hoe ze zich voelen. Ook vond ik het Engels soms wat moeilijker. Dit is duidelijk een boek voor volwassenen, waar Laura's boeken echt kinderboeken zijn.

Ik vond ook dat alle "catastrofen" van de familie Ingalls en Wilder werden gecombineerd in 1 verhaal. Vooral het begin vond ik vrij heftig.
Ze krijgen allereerst de huifkartocht (waar voor het eerst wordt vertelt dat dat niet perse een pretje is), dan het leven in de kleine woning van een dugout (hoewel het dus als een pre werd gezien als je een stroompje en/ of moeras op je eigen land had). Het harde werken en soms ook de eenzaamheid wordt in dit boek duidelijk benadrukt. Dat vind je helemaal niet terug in de lauraboeken. Vervolgens de tragische misoogst (wat Laura en Almanzo overkwam) door sprinkhanen (wat dan weer is meegemaakt door Charles en Caroline). Het weggaan van de man des huizes (wat op een vrouw (met kinderen) die achterblijft veel meer druk legt dan je in de lauraboeken zou zeggen) en de moeilijkheden om te overleven en om aan voedsel te komen. Vervolgens de strenge, lange winter op de prairie vol van sneeuwstormen (wat weer erg lijkt op de Lange Winter).

Ik vond het wel fijn dat halverwege het boek meer een eigen verhaal werd. Als David weggaat en Molly alleen achterblijft met de baby. Hoe ze zich weet te redden en handhaven. Hoe ze vriendschap ervaart van de buren (Henderson --> zou het toeval zijn dat die naam ook weer terugkomt in de televisieserie?) Hoe hard het leven ook in de stad is, waar niemand Molly en haar baby wil opnemen voor de winter. En vervolgens, hoe ze de winter doorkomt. Dan komt weer het herkenbare verhaal van de koeien die vastzitten met hun eigen bevroren adem en vervolgens dat David bijna verdwaald op de prairie in de sneeuwstorm, maar tegen de kachelpijp opbotst, waardoor hij toch het huis niet misloopt (dit deed me erg denken aan Laura die tegen de hoek van het huis botst tijdens de sneeuwstorm in combinatie met Pa die verdwaalt op de prairie).

Ik heb het boek heel snel uit gelezen, omdat het wel bleef trekken. Het is spannend en mooi. Gelukkig komt alles toch goed.

Zou het kunnen dat Laura, door het succes van dit boekje van Rose, besloten heeft om haar hele verhaal op te schrijven?
Let the Hurrican Roar is voor het eerst uitgegeven in 1933. Laura was toen wel al bezig met haar boeken, maar ze had alleen nog maar Little house in the big woods en farmer boy geschreven. Was het succes van Rose misschien een reden om door te gaan met haar eigen verhaal? Laura schreef voor kinderen, Rose voor volwassenen, maar het verhaal sloeg wel aan bij beiden.

Ik vond het leuk om dit boekje te lezen omdat er meer naar voren kwam over hoe zwaar het was voor volwassenen om op de prairie te overleven. De moeilijkheden, angsten, het schietklaar hebben liggen van een pistool, berperkte ruimte en middelen. Het is ineens een stuk minder rooskleurig dan het in de Laura-boeken wordt vertelt.

[Gast]

Ik heb het boek Young Pioneers al een aantal jaren in huis.

Misschien grappig voor jullie om te weten dat mijn oudste Young Pioneers heeft gelezen en dat hij hem mocht plaatsen op zijn Engelse boekenlijst!

[Mieke]

complimentje voor de leraar Engels, die dit boek dus juist wist te waarderen binnen de Engelse literatuur.
Erg leuk om te weten.

[Juud]

Ik zei het op Lectomunda ook al, maar erg leuk inderdaad. Ik heb het boek zelf nog niet, maar wil het ook graag ooit lezen.

[Halfpint]

Ik heb nu toch iets ontdekt: het blijkt dat het boek Let the Hurricane roar ( dat later veranderd werd in Young Pioneers) verfilmd is. Het bestaat uit 2 afleveringen, beiden in 1976 opgenomen. Het zijn wel lieve films, maar wijken erg af van het boek. Te bekijken via YouTube.