the Martha-years

Gast · Bericht door **Gast** » 20-07-2012 23:33

Hmmm....zal dat toch eerst willen zien. Ga wel eens googlen !! Thnx....

Mieke · Bericht door **Mieke** » 21-07-2012 22:20

Als je naar een Meeting kunt komen, dan kun je de boeken meestal ook wel inkijken en bekijken of je het wat vindt, Tinkelbell. En ik weet niet waar je woont, maar je bent zo ook welkom om bij mij thuis te komen om de boeken in te zien.

Wat betreft tweedehands boeken: Het kan heel erg schelen of ze nog zo goed als nieuw zijn of gegebruikt.
Ik heb veel (tweedehands) boeken besteld via Ebay. Meestal zijn ze keurig netjes en vrijwel nieuw. Slechts een paar keer gelezen. Ik ben vrijwel nooit teleurgesteld in hoe ze er uit zien.
1 keer heb ik gehad dat er een stukje uit de kaftomslag was geknipt, maar die omslag kun je ook weglaten en dan zag het boek er keurig uit.
Verder heb ik natuurlijk de hele serie van Laura met tekeningen van Helen Sewell, dit zijn wel duidelijk gelezen versies. Enkele keren heb ik een oud biebboek gekocht, die zijn veel gelezen en daardoor betaalbaar. Alleen bij These Happy Golden Years viel dit echt heel erg tegen en heb ik uiteindelijk een nieuwe exemplaar gekocht. Maar op zich, voor de leeftijd van de boeken, zien ze er nog goed uit.

Juud · Bericht door **Juud** » 21-07-2012 23:12

Inderdaad Mieke, mijn eigen tweedehands exemplaren zien er over het algemeen ook nog prima uit. Je kunt het er niet aan afzien dat ze al meerdere keren gelezen zijn. Al blijft het altijd een risico natuurlijk. Een ander boek van mij (buiten de Kleine Huis boeken om) stond op een site een keer als 'In zeer goede staat' aangegeven en er bleken uiteindelijk allemaal plakkerige stickers op te zitten die ik er wel af kon krijgen, maar waar altijd nog van dat kleverige spul op is blijven zitten. Dus ja... Het is altijd een risico, maar in 95% van de gevallen zagen de boeken er allemaal nog zeer goed uit.
Helemaal nieuw en ongelezen kom je deze boeken gewoon nooit echt meer voor een betaalbare prijs tegen, vrees ik. Omdat de nieuwe exemplaren gewoon erg schaars zijn; een verkoper zou gek zijn om daar een betaalbare prijs voor te vragen. Binnen een aantal jaar zullen er wel helemaal geen nieuwe exemplaren meer zijn.
De nieuwe uitgaves met fotokaft zijn nog wel betaalbaar, maar die zou ik voor echte fans niet echt aanraden. Daar zijn honderden pagina's uitgeknipt en tijdens het knippen zijn ze niet echt zorgvuldig te werk gegaan. Op het vorige forum hebben we hier al eens een discussie over gehad wat betreft 'Little House in Brookfield' (eerste deel van de Caroline serie). Daarin komen in de eerste hoofdstukken al veel fouten voor, waaronder de leeftijden kloppen niet en de haren van de meisjes worden twee keer achter elkaar gevlecht (boven doen ze het zelf, maar zodra ze beneden komen doet hun oma het voor hen en zijn hun haren dus duidelijk nog niet gevlecht). In mijn eigen exemplaar van Little House in Brookfield (de oorspronkelijke, met getekende kaft) komen al deze fouten niet voor. Ik heb nog eens gezocht naar de nieuwe uitgaves van de Martha-, Charlotte- en Rose- series en in al die nieuwe uitgaves daarvan schijnen ook dit soort rare fouten te zijn geslopen en zijn er een heleboel passages geschrapt.
Dus ik zou aanraden om de versies met de getekende kaften te kopen, alhoewel die nu - zelfs tweedehands - al niet erg goedkoop meer zijn. Ik heb voor mijn net bestelde versie van 'Down to the Bonny Glen' zo'n 46 pond neergeteld, reken dat maar eens uit in euro's... Voor 1 boek is dat vreselijk duur en dat was nog de meest goedkope optie op het hele internet. Het gaat echt vreselijk snel met die exemplaren, vandaar dat ik er nu zelf heel erg de vaart in zet. Momenteel zit ik te krap met geld om mijn laatst ontbrekende deel van de Charlotte serie te kopen, maar volgende maand is die meteen aan de beurt. Voor de oorspronkelijke - en natuurlijk de belangrijkste - Laura serie in het Engels, maak ik me wat minder zorgen omdat die natuurlijk nog massaal herdrukt worden: daar kom ik echt wel aan wanneer ik ze wil bestellen.

Mieke · Bericht door **Mieke** » 25-09-2013 20:04

Halfpint is zo vriendelijk geweest om mij haar boeken over Martha te lenen.
Ik heb ze met veel plezier gelezen en weer uitgebreid samengevat.
Ik zal hier alle delen weer posten.

Mieke · Bericht door **Mieke** » 25-09-2013 20:12

Little House in the Highlands by Melissa Wiley

Dit boek is deel 1 van de Martha Serie. Martha Grainn Morse is de overgrootmoeder van Laura Ingalls. Ze groeit op in Schotland. Haar vader is daar “lord” van een kleine, mooie vallei, Glencaraid (betekend; mooie vallei). Martha is het jongste kind van het gezin. Haar vader en moeder en de kinderen Grisie, Alisdair, Robbie, Duncan en Martha en hun bedienden (een kok, huishoudster en manusje van alles). Ze wonen in het grootste huis in de vallei en staan op goede voet met de boeren om hen heen. Ze wonen aan een mooi, groot meer (Loch Caraid betekend; Vriendelijk meer). Martha is ten tijde van dit verhaal ongeveer 6½ jaar oud.
Het verhaal begint met een uitleg over dat het zo’n mooie vallei is om in te wonen. Terwijl Martha bij haar moeder zit, die druk bezig is met spinnen, want ze maakt stof voor de hele familie. Moeder vertelt haar het verhaal van Edward MacNab die voor het eerst de vallei ziet. Hij heeft al lang gereisd en is moe. Hij hoopt een slaapplaats te vinden. Als hij de vallei ziet bij het vallen van de avond is het er mistig en grijs. Hij benoemd de plaats meteen als onvriendelijk, maar dat bevalt de elf die in het meer woont niet. Als ze het hoort wordt ze boos en veranderd Edward in een steen. Ze spreekt met hem af dat hij een jaar en een dag veranderd in steen zal blijven en uit moet kijken over het meer. Als hij het dan nog steeds onvriendelijk vind, blijft hij zo, anders wordt hij weer mens. Al na een dag weet Edward dat hij ongelijk heeft gehad als hij het mooie meer bij daglicht ziet. Na een jaar komt de elf terug en veranderd Edward weer in een mens. Hij bouwt een huis aan het meer. Edward MacNab is een van de voorvaderen van Martha.
Alle kinderen in het grote, stenen huis slapen in de kinderkamer, in alkoven. Martha slaapt samen met haar zus Grisie. Het grootste deel van het gezinsleven speelt zich af in de kamer van de ouders die zit-eet-slaapkamer is. Er is dan nog de kinderkamer en de grote keuken en een nette kamer, welke zelden wordt gebruikt. Martha heeft een houten pop, welke ze Lady Flora heeft genoemd en waar ze graag mee speelt.
Martha komt graag in de keuken van het huis waar Cook de scepter zwaait. Soms mag Martha meehelpen met iets, zoals roeren in de kookpot of iets bakken. Cook kent ook veel verhalen, zeker van de “onderwereld” van elfen en kabouters. Verder speelt Martha graag met Duncan, die maar 1½ jaar ouder is. Vaak speelt ze ook met de kinderen van de boeren rondom het huis.
Als in de buurt van het Stenen huis bij een van de buren een baby wordt geboren, gaat Moeder daar met haar dochters naar toe. Er wordt een mand klaargemaakt met lekkers en de Lady bezoekt het gezin om de baby te verwelkomen. Martha is altijd dol op deze bezoekjes, ook al zijn de huizen van de boeren een stuk kleiner dan haar huis en wonen ze bij de dieren. Martha vindt het helemaal leuk als ze de baby vast mag houden. Moeder geeft de baby een munt, als hij deze weggooit is iedereen tevreden. Dan betekent dat het goed zal gaan met de baby. Er heerst in het dagelijkse leven van Martha veel bijgeloof.
Dan op een morgen komt Mollie, het dienstmeisje, met het nieuws dat Cook in een slechte bui is. Ze heeft vergeten om de avond tevoren wat eten klaar te zetten voor de huiskabouter Tullie Grayshanks en dat betekent meestal problemen voor het huishouden. De huiskabouter doet vanalles in huis, al zie je hem nooit. Maar je moet dan wel goed voor hem zorgen en dus niet vergeten om hem eten te geven! Als je dat doet kan de kabouter voor veel problemen zorgen. Dus vannacht is moeders mooiste schaal van de schoorsteenmantel in scherven gevallen.
Iedere maand op een zondag is er een kerkdienst in het nabijgelegen grote dorpje. Hiervoor moet iedereen rondom het stenen huis met een bootje naar de overkant van het meer. Dit is een hele organisatie. En dan komt de zondag waarop de Baby wordt gedoopt en zijn naam bekend wordt gemaakt. Martha vindt dat helemaal speciaal en leuk. Al vroeg wordt iedereen overgezet met de boot. Aan de andere kant staat iemand met vader’s koets klaar, maar deze keer gaat Martha liever lopen. Haar zus Grisie mag de baby het laatste stuk dragen en ze mag tijdens dit dragen niets zeggen. Martha probeert Grisie uit haar tent te lokken. De eerste persoon die Grissie tegenkomt, moet ze iets te eten geven. In dit geval is dat de herder die met zijn schapen door het dorp trekt.
Duncan en Martha gaan samen spelen. Ook Robbie en Alisdair komen meedoen met het wilde spel. Helaas valt Martha en daardoor scheurt ze haar schort en maakt hem vreselijk vies. Omdat ze weet dat moeder daar niet blij mee zal zijn, wil ze in huis gauw haar schort verwisselen. Helaas, ze hebben bezoek, de vriendelijke Lord Alroch. Alle kinderen moeten netjes en beleefd de Lord komen groeten, en Martha heeft geen tijd om haar schort weg te brengen of te verwisselen. Ze heeft hem opgerold in haar hand en verstopt hem in het logeerbed in de salon. Daar wordt die middag en avond ook gegeten. Lord Alroch is een vriendelijke man en zijn bezoek is gezellig. Pas tegen de avond denkt Martha weer aan haar vieze schort, welke ze in het bed van Lord Alroch heeft verstopt!!! Wat zal hij wel niet denken?!? En ze kan er niets meer aan doen. De volgende morgen durft ze bijna niemand onder ogen te komen. Lord Alroch vertelt haar echter bij het vertrek waar hij de schort zelf heeft verstopt en dat alles goed is. Martha vertelt daarna aan moeder wat er gebeurd is.
Martha wil niets liever dan groeien. Haar broers en zuster mogen altijd meer en dat vindt ze niet eerlijk. Martha zou heel graag willen leren spinnen, want als ze dan niet ouder dan Grisie kan worden, dan wil ze in ieder geval dingen jonger geleerd hebben dan Grisie. Ze probeert om te spinnen op het spinnenwiel van Moeder, maar daarvoor is ze dus nog te klein. Ze wil niet langer wachten en als ze alleen door eten moet groeien, duurt het te lang. Ze gaat op bezoek bij Oude Mary. Deze vrouw staat in de buurt bekend om haar wijsheid bij ziektes en geboortes en alles. De vrouw woont alleen een eind op de hei en Martha gaat er heen. Eerst vindt ze het maar eng bij de vrouw, maar oude Mary is vriendelijk en geeft Martha wat eten. Dan haalt ze haar oude handspoel uit een mand en leert Martha daarop te spinnen. En dat lukt wel. Na veel oefenen kan Martha al snel net zo’n mooie draad spinnen als moeder. Ze besluit er een paar handschoenen van te breien voor Lord Alroch. Ze maakt ook een sjaal voor Lady Flora.
Het is bijna Hogmanay. Dit is oudejaarsdag en een heel belangrijke feestdag in Schotland. Het gezin van Martha krijgt bezoek van Oom Henry, de broer van Moeder en ook Lord Alroch komt de jaarwisseling meevieren. Er is veel drukte in huis. Moeder en Grissie maken nieuwe kleren, Cook maakt overheerlijk eten klaar en alles moet netjes gemaakt worden voor het bezoek dat blijft slapen. Duncan vraagt of Martha mee komt spelen bij het meer. Hij heeft een blok hout gevonden en maakt daar een boot van. De boot moet ook bootslieden hebben en Duncan wil daar zijn tinnen soldaatjes voor gebruiken en vraagt of Martha ze gaat halen. Martha wordt in de keuken afgeleid door een karweitje en als ze weer aan Duncan denkt, heeft hij Lady Flora op de boot gezet. Martha vindt dit niet goed en ziet voor haar ogen hoe Lady Flora verdrinkt in het meer. Ze is woedend op Duncan! Dan komt het bezoek voor Hogmanay, maar Martha kan niet blij zijn. Ze mist Lady Flora heel erg. Het is gezellig met al het bezoek en iedereen krijgt kadootjes. Lord Alroch is blij met zijn handschoenen. Martha krijgt breinaalden. Er is deze dag veel eten en de jongens gaan het dorp rond. Er worden verhalen vertelt bij de haard en Martha valt even in slaap. Ze wordt wakker als er wordt getoost op het nieuwe jaar. Een Schotse gewoonte zegt dat de eerste persoon die in het nieuwe jaar een voet over de drempel zet, extra veel geluk heeft dit jaar. Deze keer wint Duncan de race van de jongens, maar hij komt alleen. Dan legt hij uit dat hij niet met zijn broers en neven het dorp in is gegaan maar naar Oude Mary gerend. Hij hoopte dat zij een nieuwe pop voor Martha zou hebben en hij wilde er zijn net gekregen verf graag voor ruilen. Oude Mary had geen pop, maar wel een heel klein mooi poppenhuisje en heeft dat meegegeven. Ze had het ergens gevonden, dus wilde de verf er niet voor hebben. Iedereen vindt het een heel lief gebaar van Duncan en hoewel Martha Lady Flora nog erg mist, is ze toch blij met dit gebaar van Duncan.

Het boek is een gewoon verhaal. Het heeft weinig verband met de verhalen van Laura Ingalls Wilder, iedereen zou het kunnen schrijven. Er zijn veel beschrijvingen in het boek over hoe algemene dingen gaan of er uitzien. Ook wordt er in de gesprekken vaak een beetje Schots dialect gebruikt, wat het lezen in het Engels wel eens moeilijk te begrijpen maakt. Anderzijds is het leuk om te lezen hoe het leven in Schotland was rond deze tijd.

Halfpint · Bericht door **Halfpint** » 25-09-2013 20:19

Fijn dat je de boeken op prijs hebt gesteld, Mieke, zo geniet ik van jouw boekjes en ik ben blij mee dat jij de delen hier gaat behandelen. Dom van mij hè, dat ik daar nooit aan heb gedacht? Het zij zo, nu doe jij het gelukkig. Dank alvast.

Jane · Bericht door **Jane** » 26-09-2013 14:20

Wat leuk om te lezen Mieke.
Is deze Martha in de lijn van Laura,s moeders kant?

Gast · Bericht door **Gast** » 26-09-2013 16:07

Jane schreef: Is deze Martha in de lijn van Laura,s moeders kant?

ja, Martha is Laura's overgrootmoeder van moeders kant, moeder op moeder op moeder.

Mieke · Bericht door **Mieke** » 26-09-2013 20:59

The Far Side of the Loch by Melissa Wiley

Deel 2 van de Martha-serie.
Na het feest met alle gasten van Hogmanay is vader met twee broers naar Edinburgh vertrokken. In de winter is het nu saai en stil in het Stenen huis en Martha verveeld zich. Moeder en Grisie doen veel naaiwerk en Martha houdt daar niet zo van. Ze kan niet naar buiten en Duncan zit de hele dag op school, dus daar kan ze ook niet mee spelen. Daarbij regent het ook nog eens de hele tijd, dus Martha kijkt erg uit naar de lente.
Eindelijk wordt het droog en omdat Martha zich niet meer stil kan houden, stuurt moeder haar naar buiten. Ze besluit om alleen een verhaal na te spelen en tegen een heuvel op te klimmen alsof deze van glas is gemaakt. Als ze op de heuvel staat, ziet ze in de verte mensen bewegen en na goed kijken weet Martha dat vader er aan komt. Ze rent terug naar huis om het nieuws te vertellen en iedereen in huis lijkt opgelucht dat de Lord terugkomt. Als vader op de binnenplaats is, vertelt hij allerlei nieuws en ook dat hij een verrassing heeft. Hoewel Martha niet kan wachten en hem herhaaldelijk vraagt wat de verrassing dan is, vertelt Vader het niet. Die middag hebben ze een gelukkige lunch en daarna deelt vader kadootjes uit. Martha krijgt twee boeken. Vader heeft ook een boek met gedichten van Robert Burns meegenomen en begint aan de gedicht over een muis dat in het hooiveld zijn huis kwijtraakt. Iedereen luistert. Hij kan het niet helemaal af lezen en na het avondeten begint hij opnieuw, omdat Duncan dan ook thuis is. Als Cook zelf het eten binnen brengt, begrijpt vader dat ook de bedienden benieuwd zijn naar het gedicht van de muis en wordt iedereen uitgenodigd bij het vuur om te luisteren.
Wat Martha opvalt is dat Grisie niet meer zichzelf is. Ze gedraagt zich erg damesachtig en ontevreden, ze moppert veel, vooral op Martha, dat die zich niet netjes gedraagt. Ze heeft het vaak over mode en probeert allerlei haardrachten uit. Martha vindt haar zus niet echt meer leuk en ook Duncan heeft gemerkt dat Grisie is veranderd.
Op een morgen moet Martha van Moeder handwerken. Ze heeft hier een hekel aan en de opdracht is lang en saai en ze prikt zich telkens met de naald in haar vingers. Als ze teveel moppert, stuurt moeder haar naar de keuken en daar mag ze fijn helpen met het maken van het eten. Ze moet wel goed opletten dat ze geen torren in het meel vindt, want de laatste tijd is er weer echt een plaag in de keuken. Cook legt Martha uit waarom Grisie zich zo gedraagt en Martha leert dat mensen soms anders zijn dan zij denkt. Moeder en Grisie en ook Martha zijn druk bezig met spinnen zodra de wol van de schapen is gehaald. Hierna gaat de draad naar de wever die er stof van maakt. De zoons van de wever komen de stof brengen aan moeder. Terwijl moeder het stof bekijkt, bekijkt Martha de jongens. De ene jongen is knap om te zien, de andere wat minder. Maar de minder knappe jongen is erg aardig en vriendelijk, terwijl de andere jongen eerder onvriendelijk is. Als de jongens in de keuken wat te eten krijgen en Martha daar ook staat, merkt ze dat hun keukenmeid de ene jongen erg aardig vind. De knappe jongen doet heel boos tegen haar als hij denkt een tor in zijn eten te vinden, terwijl de andere jongen aan Martha belooft om een egel te regelen die de torren opeet.
Dan eindelijk, Martha was het al bijna weer vergeten, krijgt vader een brief en kan hij eindelijk zijn verrassing vertellen. In de brief staat dat oom Henry en tante Grisell met de kinderen in het grote huis aan de andere kant van het meer komen wonen. Het grote huis was vroeger van Vader en Moeder en Grisie is er geboren. Daarna heeft Vader het Stenen huis gebouwd en is daar gaan wonen met zijn gezin. Het grote huis, Fairlie, is al jaren in de familie, maar is inmiddels slecht onderhouden. Het is een groot huis met veel kamers en vader houdt gewoon meer van het kleine stenen huis waar hij dichter bij zijn mensen is. Nu heeft Oom Henry bedacht dat hij in Fairlie wil gaan wonen en het opknappen. Moeder is erg blij met het nieuws en Grisie ook omdat de moderne nichtjes dichtbij komen wonen. En Martha lijkt het ook leuk om meer speelkameraadjes te krijgen in haar jongere nichtjes.
Maar het duurt nog even voor de familie naar Fairlie kan verhuizen en Martha vindt het vervelend dat dat nog zo lang moet duren. Gelukkig gebeurd er weer iets anders leuk. De jongere broer van de weverzonen komt Martha de beloofde egel brengen om in de keuken op torren te jagen. Martha krijgt uitleg over hoe ze voor het dier moet zorgen en hoe ze hem op moet pakken en al snel is ze gewend aan haar huisdier. Daarbij zorgt hij ook nog eens dat er veel minder torren in de keuken zijn, dus uiteindelijk is ook Cook tevreden.
Half juli gaan moeder en Grisie naar Fairlie om oom en tante te helpen installeren. Ze zullen een week weg zijn en Martha vindt het helemaal niet leuk dat moeder weggaat. Cook heeft dit wel in de gaten en Martha mag helpen met jam maken. Daarna mist ze moeder nog wel in de avond, maar de volgende dag komen de kleinere nichtjes Rachel en Mary naar Martha toe, zodat ze in Fairlie niet in de weg lopen. Martha is gewend om buiten te spelen, maar de nette nichtjes moeten daar even aan wennen. Na een tijdje kunnen de meisjes toch samen spelen. Ze missen alle drie hun moeders en Martha besluit om onzichtbaar te worden en zo op bezoek te gaan in Fairlie om de moeders te zien. In een van de vele verhalen die ze gehoord heeft, moet je midden in de nacht de zaden van een bloem eten en dan wordt je onzichtbaar. Ze betrekt Rachel en Mary in haar plan en samen voeren ze het uit. Martha vindt de zaden en de meisjes eten ze op. Helaas hoort Cook het nachtelijk rumoer en komt kijken. Martha denkt dat ze onzichtbaar is, dus blijft rustig staan, maar helaas, de zaden hebben niet gewerkt. Martha vertelt aan Cook wat ze van plan waren en zij legt uit dat Martha niet alles moet geloven en dat de meisje geluk hebben gehad dat ze niet ziek zullen worden van de zaden.
Gelukkig gaat ook de week zonder moeder voorbij en Martha is blij als ze op zondag naar de kerk mag en daar moeder weer zal zien. Na de tweede kerkdienst is er een verrassing als blijkt dat het hele gezin Moorse een week gaat logeren op Fairlie. Martha is blij dat ze eindelijk ook het grote huis te zien krijgt. Het is echt groot en Martha slaapt voor het eerst in een echt bed met bedgordijnen en niet in een alkoof. Ze vindt het niet leuk dat ze niet naar de keuken mag, waar een Franse kok de scepter zwaait. Ook vindt ze het raar dat ze niet zomaar in alle slaapkamers mag komen en ook al niet in de nette kamer. Ze werpt een blik op de danszaal en verblijft vooral in de kinderkamer. Eigenlijk mist ze het samenzijn van haar familie en vindt het niet fijn om voortdurend damesachtig te moeten zijn. Een keer mag ze naar buiten samen met Mary en beklimt de hoge berg. Verder merkt ze dat Grisie nog onaardiger doet dan thuis. Ze zit de hele tijd met nicht Janet te smoezen en lachen en gedraagt zich damesachtiger dan ooit. Gelukkig blijkt oudere nicht Meg juist aardiger te zijn en wel wat aandacht aan de kleinere meisjes te besteden.
In Fairlie komen veel gasten. De aardige Lord Alroch en veel mensen uit het stadje. Sommige gasten zijn leuk, andere minder. Zoals de man en vrouw die vooral komen om te proeven hoe goed de Franse kok is en overal commentaar op hebben. Later gaat de vrouw zingen, maar telkens als ze bij de hoge noten komt, janken de honden mee. Hier moet later iedereen erg om lachen en de kinderen maken er een gewoonte van om, als iemand iets zegt wat ze niet willen horen, te huilen als een hond. Tot Martha’s verbazing is Grisie degene die het geluid van de honden het beste kan nadoen.
Deze week gaat ook voorbij en de hele familie Morse gaat terug naar het Stenen huis. Martha is er blij om. Grisie eigenlijk niet. Als ze eenmaal het meer zijn overgestoken, rent Martha gauw het huis in om iedereen te begroeten. Vader en Moeder gaan gauw weer aan het werk met hun taken. Ook Grisie gaat zich weer normaler gedragen en daar is Martha maar wat blij om.

Mieke · Bericht door **Mieke** » 27-09-2013 20:41

Down to the Bonny Glen by Melissa Wiley

Deel 3 van de Martha-serie.
Dit boek begint waar het vorige eindigt. Het eindigde met de aankondiging dat het dienstmeisje Nannie ging trouwen met de leuke weverszoon als hij genoeg geld had. In dit boek is het zomer en is het sparen goed gedaan en gaan ze trouwen. Martha vindt het leuk om de bruiloft mee te maken, vooral ook vanaf de kant van de boeren.
Maar, sindskort heeft Martha een gouvernante, Miss Norrie, die Martha moet helpen om een dame te worden. Martha vindt er niets aan! Ze mag niet meer buiten spelen en moeten lezen, naaien en netjes schrijven. Miss Norrie vindt dat ze niet in de keuken mag komen en zeker niet om mag gaan met de boerenkinderen. Daarbij moet Martha toestemming vragen als ze Moeder een kus wil gaan geven. Martha vindt het echt helemaal niets en vaak gaat het dan ook verkeerd. Deze keer zorgt Miss Norrie er voor dat Martha er erg netjes uitziet, al betwijfelt Martha zelf of dat wel zo lang blijft. Ze staat te trappelen om deel te nemen aan de activiteiten van het huwelijk en gelukkig geeft Moeder toestemming om naar de keuken en de boerderij van Nannie te gaan en deel te nemen.
In de boerderij staat Nannie al klaar om te trouwen. Alle boerinnen en kinderen uit de buurt zijn er ook. Er zijn een hoop dingen die gedaan moeten worden om een zegen over het huwelijk te krijgen. Zo moet de zon schijnen, al regende het eerst en is het bewolkt. Dan wordt Nannie opgehaald door vrienden van de bruidegom en zij moeten bepaalde vragen stellen en krijgen iets te drinken aangeboden. Dan wordt Nannie meegenomen en zij mag de hele weg niet achterom kijken. Hoewel iedereen zijn best doen om dat toch te laten gebeuren, denkt Nannie er goed aan en gebeurd het niet. Martha gaat mee met de boeren in de boot. Cook komt ook in de boot en vertelt Martha dat ze niet zo mooi is als haar moeder, maar meer lijkt op haar grootmoeder van vaders kant. Martha denkt aan Grisie die zich steeds meer als een volwassene gaat gedragen en vaak vindt dat Martha nog maar een klein kind is. Ze naait en praat met moeder en ziet er steeds uit als de laatste mode. Ook heeft ze een eigen kamer gekregen met een echt bed er in met bedgordijnen, die ze zelf vol rozen heeft geborduurd. De jongens Alisdair, Robbie en Duncan zijn allemaal naar een kostschool en komen alleen nog in de zomer thuis. Dus ook Martha heeft een kamer voor zichzelf, die ze deelt met Miss Norrie. Martha denkt aan alle leuke dingen die ze meemaakt met de dorpskinderen en boeren. Dingen die zij niet zou willen missen, wat wel zo zou zijn als ze zich als een dame zou gedragen.
Dan arriveren ze aan de overkant van het meer en gaan verder met de bruiloft. Ze volgen de bruidsstoet tot aan de kerk. Ook Vader, Moeder, Grisie en Miss Norrie komen naar de bruiloft en de familie van Fairlie. Martha gaat na de kerkdienst mee naar het huis van de bruidegom voor het feest. Er worden eerst weer een heleboel rituelen gedaan, zoals dat iemand anders eerst het huis van de bruidegom moet bereiken en de moeder van de bruidegom moet de bruid welkom heetten. Hierna begint het feest en Martha vindt het heerlijk om te kijken naar het dansen en het lachen.
Hierna keert alles weer terug naar normaal. Cook mist Nannie in de keuken en Martha wil best helpen, maar Miss Norrie houdt haar aan het werk voor een dame; naaien en netjes leren schrijven en piano spelen. Martha zegt dat ze later gewoon zelf de aardappelen gaat schillen en het eten gaat maken, wat Miss Norrie afgrijselijk vindt. Elke keer weer voelt Martha zich opstandig bij Miss Norrie. Als Miss Norrie een dutje doet, gaat Martha kijken bij Moeder en Grisie. Zij zitten gezellig te praten en lachen tijdens het naaien en spinnen. Als ze Martha zien, beklaagt zij zich over Miss Norrie en wat ze allemaal moet. Dat Miss Norrie niet aardig is en dat Martha veel liever zou hebben dat Moeder of Grisie haar les zouden geven in alles. Moeder legt uit dat dit niet kan en dat Martha het mis heeft dat Miss Norrie haar niet aardig vind. Martha denkt intussen aan alles wat ze buiten mist, jam maken, oogsten, bramen zoeken, omdat ze steeds alle lessen moet doen voor Miss Norrie.
Die oogsttijd komt Martha weinig buiten omdat ze les krijgt van Miss Norrie. Ze vindt het vreselijk! Uiteindelijk bedenkt Martha dat Miss Norrie misschien niet weet hoe het is om de oogst mee te maken en vraagt of Miss Norrie niet mee wil. Die gruwelt bij het idee. Als Miss Norrie zich afvraagt wat moeder wel niet zou vinden van het gebedel van Martha, besluit Martha het te gaan vragen. Moeder geeft Martha toestemming om te gaan helpen met het binnenhalen van het lijnzaad. Ze mag niemand in de weg lopen en moet goed luisteren, dan mag ze gaan. Martha sluit zich aan bij de dorpskinderen die gaan helpen op het veld. Het lijnzaad binnenhalen is zwaar werk, maar iedereen werkt samen en er wordt veel gezongen en gelachen. Martha doet ook mee, al kan ze lang niet zo hard werken als de boerenkinderen. Daarbij krijgt ieder kind dat een bundel maakt geld voor de bundel en Martha heeft dat geld natuurlijk nodig. De bundels moeten worden vastgebonden met draad, maar Martha heeft geen draad bij zich en wil het ook niet vragen aan haar vrienden. Uiteindelijk vindt ze in haar zakken de zijden borduurdraad die ze van moeder heeft gekregen voor een ceintuur voor zichzelf. Omdat ze niets beters heeft, omwikkelt ze daarmee de bundels. Als iedereen gaat zitten om te lunchen, blijft Martha ook zitten. Pas als Mrs. Sandy haar vraagt of ze niet thuis moet gaan eten, bedenkt ze dat dat inderdaad moet en rent naar huis.
Inmiddels is ze al te laat en weet ze dat haar ouders boos zullen zijn. Miss Norrie is helemaal ontevreden en Martha weet niet goed wat ze moet doen. Miss Norrie zegt hoe vreselijk ze het vindt dat Martha niet op tijd was en dat dat nog nooit is gebeurd bij kinderen die onder haar verantwoordelijkheid vielen. Ze kijkt vader aan. Tot Martha’s verbazing is vader het niet met Miss Norrie eens en zegt dat alle kinderen uit zijn gezin ooit te laat zijn gekomen aan tafel en dat Martha dus echt niet de eerste is. Martha legt uit dat ze er niet aan gedacht had dat het eten op tafel stond, waarbij Miss Norrie zegt dat dat nou precies het probleem is bij Martha, dat ze vergeet te denken. Vader zegt uiteindelijk dat Martha de volgende keer dat ze zomaar naar buiten mag, beter op de tijd moet letten, omdat ze anders niet zomaar weg kan. Hierna is het afgesloten.
Na het eten zegt Miss Norrie dat ze weer aan het werk moeten, al zou het beter zijn om even te rusten na het eten. Martha brengt daar tegenin dat de boeren ook meteen doorgaan na het eten en dat die toch erg gezond zijn. Miss Norrie reageert met dat deze mensen gewoon boeren zijn en dus wel moeten werken. Dit geldt niet voor Martha. Moeder hoort de conversatie eens aan. Miss Norrie stelt vervolgens voor om naar de kamer te gaan en te gaan borduren aan het ceintuur. Dit doet Martha er aan denken wat ze met de draad heeft gedaan. Eerlijk als ze is vertelt ze meteen aan Moeder en Miss Norrie. Miss Norrie wordt woedend! Hoe heeft ze dat kunnen doen?!?! Zo’n dure draad om de lijnzaad binden! Ze vindt Martha een stout, dom, vervelend, boosaardig, slecht kind. Dan grijpt Moeder in. Miss Norrie moet vast naar de kamer en Martha moet blijven. Moeder excuseert zich bij Martha dat ze destijds toch gelijk had dat miss Norrie Martha niet mag. Verder vertelt ze Martha wel hoe ontzettend dom het is geweest om de zijden draad te gebruiken en dat ze nu verder moet met linnen draad, welke minder mooi is.
Hierna wordt Miss Norrie weggestuurd en heeft Martha geen gouvernante meer. Martha vindt dit niet zo erg, maar Moeder vertelt wel meteen dat Martha er toch echt een terug krijgt. Martha is blij dat ze weer kan doen wat ze wil. Of bij Moeder en Grisie zitten om te handwerken of naar de keuken bij Cook om te helpen. Ze kiest voor het laatste en in de keuken zit ook Oude Mary, de ongetrouwde kruidenvrouw van de moor. Het verhaal van Martha en de zijden draad bij de lijmzaadoogst en dat Miss Norrie weg is, heeft zijn ronde al gedaan en Oude Mary plaagt Martha er een beetje mee. Martha moest een boodschap doorgeven aan Oude Mary van moeder, maar die blijkt oude Mary al te weten. Martha knuffelt intussen met haar egel in de keuken. Oude Mary vraagt of Martha wil helpen met het kleuren van de stof. Martha besluit dat ze dit graag wil doen en dat moeder haar er wel toestemming voor moet geven.
Natuurlijk gebeurd dit en een tijdje later gaat Martha naar het huis van Oude Mary op de hei. Meneer Sandy brengt haar en de stof. Zijn kinderen sluiten aan als ze naar het huis lopen. Voor het eerst realiseert Martha zich dat ze anders is dan de boerenkinderen. Dat ze betere kleren heeft, minder taken en ze kan doen wat ze leuk vind. Dat ze niet altijd hoeft te helpen of geld hoeft binnen te brengen. Dat ze toch echt anders is dan haar vrienden en vriendinnen. Bij Oude Mary is ze het gauw vergeten, want die zet Martha wel aan het werk. Dochter van de Lord of niet. Tevens vertelt ze Martha heel veel van wat ze weet over hoe je goede kleuren kan maken van planten en welke planten welke ziekten genezen. Martha vraagt of Oude Mary haar meer weer leren en ze brengt daarna vaker tijd door bij Oude Mary.
Zolang er nog geen nieuwe gouvernante is gevonden, brengt Martha 's morgens door met naaien, schrijven en leren. In de middag is ze dan vrij om te doen wat ze wil, zoals naar buiten gaan naar Oude Mary of helpen in de keuken bij Cook. Wel merkt Martha dat als zij tijd heeft om te spelen, haar vrienden dat niet hebben. Dus vaak helpt ze haar vriendin dan om op haar broertjes en zusjes te passen. Oude Mary leert Martha alles in de natuur. Ook vertelt ze Martha verhalen, zoals het verhaal van de drie zussen en de reus en de schors van de boom.
Drie zussen en hun moeder wonen onder aan een hoge berg. Bovenop woont een kwaadaardige reus met drie hoofden. Zolang de vrouwen beneden blijven, hebben ze geen last van de reus. Dan wordt de moeder ziek en moet schors hebben van de gouden boom boven op de berg om beter te worden. De oudste zus besluit het te gaan vragen en gaat de berg op. Ze kan de muur niet over van het huis van de reus, maar een vogel komt haar te hulp. Als ze zegt wat ze wil, biedt de vogel haar aan te helpen. Op het moment dat ze daar niets voor teruggeeft, verraad de vogel haar aan de reus. De reus haalt haar binnen en zegt dat ze garen moet spinnen en in wol moet weven. Het is heel veel wol en de zus weet meteen dat ze het niet gaat redden. Maar ze heeft zo’n honger en in de pot op het vuur zit eten. Ze maakt het klaar en net als ze wil gaan eten komen de kabouters binnen. Ze vragen of ze ook wat mogen eten, maar het meisje zegt nee. Ze heeft de wol niet allemaal verwerkt in stof en de reus gooit haar in de kerker. Als ze niet thuiskomt, gaat de tweede zus de berg op. Haar overkomt precies hetzelfde als de oudste en ze komt ook in de kerker terecht. Nu is alleen de jongste nog over. Ook zij klimt de berg op. Als de vogel haar vraagt om te helpen, geeft ze als antwoord dat ze dat zeer waardeert, maar het toch zelf moet doen. Hierop zegt de vogel dat ze beter kan delen, omdat alles dan sneller gebeurt. Hoewel ze dit niet snapt, klopt ze gewoon aan bij de reus. De reus zet haar ook aan het werk bij de wol. Ook zij voorziet dat het haar niet gaat lukken. Als ze honger heeft, pakt ze het stuk brood dat ze van thuis heeft meegenomen. Het is niet veel, maar als de kabouters komen, besluit ze toch te delen. Hierna helpen de kabouters haar met het spinnen en weven en als de reus terugkomt, is alles gedaan. Het meisje krijgt haar schors en haar zusjes mogen uit de kerker. Door de schors wordt de moeder weer beter.
Hierna komt er een nieuwe gouvernante voor Martha. Als ze het meer wordt overgeroeid, staat Martha toevallig op de oever. Al van ver ziet ze de parasol. Ze wacht tot de nieuwe gouvernante aan de wal komt. Martha ziet de gouvernante niet zitten na haar vorige ervaring. Ze kijkt dan ook heel kritisch, maar kan geen hoogte krijgen van de vrouw. De vrouw is aardig maar raadselachtig. Ze stelt zich voor als Miss Lydia Crow. Daarna gaat ze naar moeder. Ze kletst gezellig met Moeder, wat Martha erg verbaast, want bij Miss Norrie vroeg Moeder allerlei serieuze dingen en dat gebeurd nu niet. Nu kletsen de vrouwen over de gedichten van Burns en boeken. Martha begint haar mening over de nieuwe gouvernante bij te stellen. Als Miss Crow dan ook nog vraagt of Martha haar het hele huis wil laten zien, is Martha helemaal verbaasd. Miss Norrie had nergens anders belangstelling voor dan voor goede manieren. Miss Crow is duidelijk anders, ze wil ook de zolder zien en de keuken. Ze praat vriendelijk met Cook en geeft zelfs Hedgie een knuffel. Martha besluit dat deze gouvernante wel eens veel beter kan zijn dan de vorige.
Natuurlijk leert Miss Crow Martha ook netjes schrijven, maar ze eist veel minder van Martha. Ze stelt zelf voor of Martha in de ochtend moeder niet even wil gaan begroeten. Ze verbetert Martha niet de hele tijd als ze dialect spreekt. En ze bewondert de natuur minstens zoveel als Martha. Martha waardeert haar steeds meer.
Dan wordt het Allerheiligen. Op Allerheiligen vertelt Moeder altijd het verhaal van toen zij geboren was. Hoe haar vader samen met de Engelse prins ten strijden trok tegen de Engelse koning. Helaas verloren ze de strijd en alle afvallige Lords werden gevangen genomen. Het Engelse leger ging naar de huizen om ze plat te branden. Gelukkig werd Oma gewaarschuwd en hoogzwanger van moeder, met een zoontje van 2 jaar, trok ze de bergen in om het Engelse Leger te ontlopen. Tijdens haar vlucht begonnen de weeën, maar ze wilde haar zoontje niet bang maken. Toen lopen niet meer ging, bond ze de kleine jongen vast om alleen de baby ter wereld te brengen. Maar kleine Harry wrong zich los en liep naar een rivier. Hij viel er in, terwijl zijn moeder dat niet in de gaten had. Even verderop liep net een jongeman. Hij beheerde de afgelegen boerderij van zijn ouders en had net drie weken plat gelegen vanwege rugklachten. Als door een wonder waren ze deze ochtend ineens over. Zijn moeder adviseerde hem om nog even te rusten en wat te lopen, voor hij weer hard aan het werk ging. Deze jongen hoorde de kleine Harry in het water vallen en redde hem. Daarna vond hij oma en bracht haar gauw naar zijn huis, waar zijn oude moeder hielp bij de bevalling van de baby. Moeder werd geboren. Maar oma voelde dat ze het niet zou overleven en liet de familie beloven haar twee kleine kinderen naar familie op Skye te brengen. Toen Oma na drie maanden overleed, voldeed de jonge boer aan het verzoek. Harry en moeder groeiden op bij een oom en tante op Skye.
Dan krijgt het gezin een uitnodiging voor een groot feest op Fairlie. Er worden nieuwe jurken gemaakt. Miss Crow laat Martha tegenwoordig gedichten en teksten van Shakespeare uit haar hoofd leren en opzeggen. Martha vindt het leuk om soms te doen voor gasten.
Op de dag van het bal moet Martha ’s middags even slapen, natuurlijk lukt dat haar niet. Daarna kleedt ze zich en dan gaan ze met de boot het meer over naar Fairlie. Er komen veel gasten en Martha kijkt vooral, samen met haar nichtjes naar alle dansers. Na een tijdje moeten ze naar bed.
De volgende ochtend worden ze wakker van een hoop herrie. Vader en Oom Harry gaan naar buiten. Bomen, die oom Harry om het huis en het land heeft gepland, zijn omgekeerd en nu dood. Vader en Oom Harry gaan uitzoeken wie het hebben gedaan. Er zijn boeren in de omgeving die denken dat door het planten van bomen het land slechter wordt, maar nu, een jaar later, zijn ze er achter dat dat wel meevalt. Martha en de nichtjes moeten in hun kamer blijven en Martha mist daardoor alles wat er te beleven valt. Zij vindt dat niet leuk. Pas aan het avondeten horen ze wat er allemaal gebeurd is.
Zowel bij het bal als op de dag erna merkt Martha dat er enkele mannen steeds naar Grisie kijken. Een daarvan, Mr. MacDougal, zit ook aan bij het diner. Er wordt besproken wat Oom Harry gaat doen met de boeren die bekennen dat zijn bomen hebben gedood. Vader geeft aan dat ze gestraft zullen worden en dat oom Harry daar ook wat over te zeggen heeft. Natuurlijk zullen de mannen naar behoren bestraft worden, maar niet overdreven streng. Aan MacDougal wordt gevraagd hoe zijn vader, een Lord aan de andere kant van de heuvel, zou reageren. Hij geeft toe dat zijn vader erg streng is voor zijn boeren en bedienden. Dat hij zonder meer de huizen af zou branden en de boeren weg zou sturen. MacDougal zegt dat hij het hier niet mee eens is en dat hij liever de Lord van Glaincaraid als Lord zou hebben. Martha leert hiermee dat haar Vader iemand is om trots op te zijn. Later bekennen twee boeren dat ze hebben geholpen en gedurende de winter moeten ze een muur om de wei bouwen. Geen prettig karwei. De echte aanstichter bekend niet, maar vertrekt zomaar met de Noorderzon.
Hierna wordt het winter en Hogmanay en Martha’s verjaardag. Dan komt de maandag waarop de landeigenaren een keer het ontbijt maken voor hun bedienden. (Handsel Monday). Deze keer moeten Grisie en Martha het doen, voorheen hielp Moeder ook mee, maar die vind dat nu niet meer nodig. Martha neemt de leiding in de keuken en Grisie doet wat ze zegt. Ze maken pap en vis en eieren. Het is allemaal nog niet zo makkelijk, maar het komt goed. Iedereen vindt het eten lekker.
De laatste tijd komen er regelmatig jonge mannen te gast. Ze blijken allemaal geïnteresseerd in Grisie, tot Martha’s verbazing. Vooral Mr. MacDougal komt vaak en graag. Hij vertelt ook bij hen over het gedrag van zijn vader tegenover zijn bedienden en hoe hij het afkeurt. Hij raakt met Martha in gesprek over reciteren en Shakespeare. Hij daagt Martha uit iets te citeren en Martha citeert een zin waar Shakespeare zegt dat er niets ergers is dan een ondankbaar kind. Grisie schrikt en Vader lacht. Als MacDougal zegt dat hij niet jaloers is op de man die haar later het hof gaat maken, antwoord Martha dat die man er toch niet komt. Als ze oud genoeg is, gaat ze zelf het eten maken. Dit tot ontzetting van haar ouders.
Er is nog een geliefde voor Grisie en die komt ook op bezoek, met zijn ouders. Martha vindt deze jongen maar niets. Ook nu wordt ze gevraagd te citeren.
Hierna begint de zomer en als Vader naar Perth gaat voor de tweejaarlijkse boodschappen brengt hij Alisdair, Robbie en Duncan mee terug. Eerst moet iedereen aan elkaar wennen, maar men is ook blij dat ze weer compleet zijn. Als Duncan en Martha buiten spelen, komen ze daar dorpsjongens tegen. Martha stelt voor om allemaal samen te gaan spelen, maar voelt ook aan dat er iets is veranderd. De afstand tussen alle kinderen is wat groter geworden. Ze daagt brutaal Lewis Tucker uit om te racen wie het hardst kan rennen. De uitdaging wordt aangenomen en voor ze het weet staat ze klaar voor de start. Vele dorpskinderen zijn komen kijken en staan langs de kant om aan te moedigen. Lewis wint net, maar Martha is slechts een pas achter hem.
De zomer gaat voorbij en de jongens gaan terug naar school. Martha krijgt nog steeds les van Miss Crow. Ze kunnen het goed samen vinden. Martha leert Miss Crow vanalles over de natuur. Op een dag vraagt Oude Mary of ze een drankje kunnen brengen aan een zieke vrouw die ver weg woont. Miss Crow en Martha gaan op pad en genieten onderweg van de natuur. Als ze bij het afgelegen huis komen, horen ze van buiten al het erge hoesten. Ze vinden een kleine jongen die veel honger heeft en binnen huilt een hongerige, kleine baby. Bij de doodzieke moeder zit een klein meisje die probeert wat ze kan. Martha geeft de kinderen eten en probeert de baby te sussen. Miss Crow kijkt bezorgd bij de moeder. Dan geeft ze Martha de opdracht om zo snel mogelijk naar huis te rennen om meer hulp te halen bij Oude Mary. De vrouw is zieker dan gedacht wordt. Martha rent naar huis. Daar aangekomen, verward en verwilderd, merkt ze pas bij binnenkomst dat er bezoek is. Haar ouders zijn not amused om hun jongste zo te zien binnenvallen, maar als Martha weer een beetje op adem is gekomen, vertelt ze over de zieke vrouw. Haar ouders laten hun gasten in de steek om te gaan helpen. De gasten blijken de ouders van MacDougal te zijn. Moeder gaat met een extra mand met eten en melk naar het huis. Vader neemt Martha mee op zijn paard om Oude Mary te halen en daarna snel naar het huis te brengen. Onderweg zegt hij tegen Martha dat het wel goed komt met de zieke vrouw en dat ze er goed aan heeft gedaan om te komen. Martha is trots op haar vader die zo goed voor al zijn mensen zorgt. Verder geniet ze enorm van de snelle rit op het paard van haar vader.