Uit de serie: Martha-Years
Geschreven door: Melissa Wiley
Illustraties van: Renee Graef
Uitgeverij: HarperTrophy
ISBN:0-06-440713-6
Softcover, Engels
Deel 2 van de Martha-serie.
Na het feest met alle gasten van Hogmanay is vader met twee broers naar Edinburgh vertrokken. IN de winter is het nu saai en stil in het Stenen huis en Martha verveeld zich. Moeder en Grisie doen veel naaiwerk en Martha houdt daar niet zo van. Ze kan niet naar buiten en Duncan zit de hele dag op school, dus daar kan ze ook niet mee spelen. Daarbij regent het ook nog eens de hele tijd, dus Martha kijkt erg uit naar de lente.
Eindelijk wordt het droog en omdat Martha zich niet meer stil kan houden, stuurt moeder haar naar buiten. Ze besluit om alleen een verhaal na te spelen en tegen een heuvel op te klimmen alsof deze van glas is gemaakt. Als ze op de heuvel staat, ziet ze in de verte mensen bewegen en na goed kijken weet Martha dat vader er aan komt. Ze rent terug naar huis om het nieuws te vertellen en iedereen in huis lijkt opgelucht dat de Lord terugkomt. Als vader op de binnenplaats is, vertelt hij allerlei nieuws en ook dat hij een verrassing heeft. Hoewel Martha niet kan wachten en hem herhaaldelijk vraagt wat de verrassing dan is, vertelt Vader het niet. Die middag hebben ze een gelukkige lunch en daarna deelt vader kadootjes uit. Martha krijgt twee boeken. Vader heeft ook een boek met gedichten van Robert Burns meegenomen en begint aan de gedicht over een muis dat in het hooiveld zijn huis kwijtraakt. Iedereen luistert. Hij kan het niet helemaal af lezen en na het avondeten begint hij opnieuw, omdat Duncan dan ook thuis is. Als Cook zelf het eten binnen brengt, begrijpt vader dat ook de bedienden benieuwd zijn naar het gedicht van de muis en wordt iedereen uitgenodigd bij het vuur om te luisteren.
Wat Martha opvalt is dat Grisie niet meer zichzelf is. Ze gedraagt zich erg damesachtig en ontevreden, ze moppert veel, vooral op Martha, dat die zich niet netjes gedraagt. Ze heeft het vaak over mode en probeert allerlei haardrachten uit. Martha vindt haar zus niet echt meer leuk en ook Duncan heeft gemerkt dat Grisie is veranderd.
Op een morgen moet Martha van Moeder handwerken. Ze heeft hier een hekel aan en de opdracht is lang en saai en ze prikt zich telkens met de naald in haar vingers. Als ze teveel moppert, stuurt moeder haar naar de keuken en daar mag ze fijn helpen met het maken van het eten. Ze moet wel goed opletten dat ze geen torren in het meel vindt, want de laatste tijd is er weer echt een plaag in de keuken. Cook legt Martha uit waarom Grisie zich zo gedraagt en Martha leert dat mensen soms anders zijn dan zij denkt. Moeder en Grisie en ook Martha zijn druk bezig met spinnen zodra de wol van de schapen is gehaald. Hierna gaat de draad naar de wever die er stof van maakt. De zoons van de wever komen de stof brengen aan moeder. Terwijl moeder het stof bekijkt, bekijkt Martha de jongens. De ene jongen is knap om te zien, de andere wat minder. Maar de minder knappe jongen is erg aardig en vriendelijk, terwijl de andere jongen eerder onvriendelijk is. Als de jongens in de keuken wat te eten krijgen en Martha daar ook staat, merkt ze dat hun keukenmeid de ene jongen erg aardig vind. De knappe jongen doet heel boos tegen haar als hij denkt een tor in zijn eten te vinden, terwijl de andere jongen aan Martha belooft om een egel te regelen die de torren opeet.
Dan eindelijk, Martha was het al bijna weer vergeten, krijgt vader een brief en kan hij eindelijk zijn verrassing vertellen. In de brief staat dat oom Henry en tante Grisell met de kinderen in het grote huis aan de andere kant van het meer komen wonen. Het grote huis was vroeger van Vader en Moeder en Grisie is er geboren. Daarna heeft Vader het Stenen huis gebouwd en is daar gaan wonen met zijn gezin. Het grote huis, Fairlie, is al jaren in de familie, maar is inmiddels slecht onderhouden. Het is een groot huis met veel kamers en vader houdt gewoon meer van het kleine stenen huis waar hij dichter bij zijn mensen is. Nu heeft Oom Henry bedacht dat hij in Fairlie wil gaan wonen en het opknappen. Moeder is erg blij met het nieuws en Grisie ook omdat de moderne nichtjes dichtbij komen wonen. En Martha lijkt het ook leuk om meer speelkameraadjes te krijgen in haar jongere nichtjes.
Maar het duurt nog even voor de familie naar Fairlie kan verhuizen en Martha vindt het vervelend dat dat nog zo lang moet duren. Gelukkig gebeurd er weer iets anders leuk. De jongere broer van de weverzonen komt Martha de beloofde egel brengen om in de keuken op torren te jagen. Martha krijgt uitleg over hoe ze voor het dier moet zorgen en hoe ze hem op moet pakken en al snel is ze gewend aan haar huisdier. Daarbij zorgt hij ook nog eens dat er veel minder torren in de keuken zijn, dus uiteindelijk is ook Cook tevreden.
Half juli gaan moeder en Grisie naar Fairlie om oom en tante te helpen installeren. Ze zullen een week weg zijn en Martha vindt het helemaal niet leuk dat moeder weggaat. Cook heeft dit wel in de gaten en Martha mag helpen met jam maken. Daarna mist ze moeder nog wel in de avond, maar de volgende dag komen de kleinere nichtjes Rachel en Mary naar Martha toe, zodat ze in Fairlie niet in de weg lopen. Martha is gewend om buiten te spelen, maar de nette nichtjes moeten daar even aan wennen. Na een tijdje kunnen de meisjes toch samen spelen. Ze missen alle drie hun moeders en Martha besluit om onzichtbaar te worden en zo op bezoek te gaan in Fairlie om de moeders te zien. In een van de vele verhalen die ze gehoord heeft, moet je midden in de nacht de zaden van een bloem eten en dan wordt je onzichtbaar. Ze betrekt Rachel en Mary in haar plan en samen voeren ze het uit. Martha vindt de zaden en de meisjes eten ze op. Helaas hoort Cook het nachtelijk rumoer en komt kijken. Martha denkt dat ze onzichtbaar is, dus blijft rustig staan, maar helaas, de zaden hebben niet gewerkt. Martha vertelt aan Cook wat ze van plan waren en zij legt uit dat Martha niet alles moet geloven en dat de meisje geluk hebben gehad dat ze niet ziek zullen worden van de zaden.
Gelukkig gaat ook de week zonder moeder voorbij en Martha is blij als ze op zondag naar de kerk mag en daar moeder weer zal zien. Na de tweede kerkdienst is er een verrassing als blijkt dat het hele gezin Moorse een week gaat logeren op Fairlie. Martha is blij dat ze eindelijk ook het grote huis te zien krijgt. Het is echt groot en Martha slaapt voor het eerst in een echt bed met bedgordijnen en niet in een alkoof. Ze vindt het niet leuk dat ze niet naar de keuken mag, waar een Franse kok de scepter zwaait. Ook vindt ze het raar dat ze niet zomaar in alle slaapkamers mag komen en ook al niet in de nette kamer. Ze werpt een blik op de danszaal en verblijft vooral in de kinderkamer. Eigenlijk mist ze het samenzijn van haar familie en vindt het niet fijn om voortdurend damesachtig te moeten zijn. Een keer mag ze naar buiten samen met Mary en beklimt de hoge berg. Verder merkt ze dat Grisie nog onaardiger doet dan thuis. Ze zit de hele tijd met nicht Janet te smoezen en lachen en gedraagt zich damesachtiger dan ooit. Gelukkig blijkt oudere nicht Meg juist aardiger te zijn en wel wat aandacht aan de kleinere meisjes te besteden.
In Fairlie komen veel gasten. De aardige Lord Alroch en veel mensen uit het stadje. Sommige gasten zijn leuk, andere minder. Zoals de man en vrouw die vooral komen om te proeven hoe goed de Franse kok is en overal commentaar op hebben. Later gaat de vrouw zingen, maar telkens als ze bij de hoge noten komt, janken de honden mee. Hier moet later iedereen erg om lachen en de kinderen maken er een gewoonte van om, als iemand iets zegt wat ze niet willen horen, te huilen als een hond. Tot Martha’s verbazing is Grisie degene die het geluid van de honden het beste kan nadoen.
Deze week gaat ook voorbij en de hele familie Morse gaat terug naar het Stenen huis. Martha is er blij om. Grisie eigenlijk niet. Als ze eenmaal het meer zijn overgestoken, rent Martha gauw het huis in om iedereen te begroeten. Vader en Moeder gaan gauw weer aan het werk met hun taken. Ook Grisie gaat zich weer normaler gedragen en daar is Martha maar wat blij om.
De plaatjes zijn mooi, maar algemeen. Een foto van een groot huis in een weide waar een beekje door loopt en heuvels op de achtergrond. Een ander groot plaatje is van Martha die juichend door een kamer rent. Dan is er een plaatje van een groep vrouwen die op kleden in het gras zitten en zingen en een vrouw speelt een trommel. Het mooiste grote plaatje is van Martha die haar vader knuffelt, een schotse man in een schotse rok, midden op het veld.
Bij het begin van ieder hoofdstuk staan ook plaatjes, zoals van een spinnenwiel, een hondje, een kastje, een hemelbed, een kerk met kerkhof, varens, hoeden, een kom met bramen, een egel, een raampje met een grasperkje er onder, een boom, een picknickkleed, bierpullen en een schaal met eten, een borduurwerkje, een pianola, een muis en een paard en pakezel op een bergpaadje.
-----------------------------------------------------------------------------
The First Four Years
Geschreven door: Laura Ingalls Wilder
Uitgeverij: Puffin Books
ISBN: 0-14-031028-2
Softcover, Engels
Dit boek heeft een hele andere verteltrant. Het beschrijft de eerste vier jaren van het huwelijk van Almanzo en Laura. Almanzo doet zijn best om van de boerderij een goed bedrijf te maken. Hij koopt paarden en machines en zaait grote velden in. Hij onderhoudt de bomen. Helaas volgt tegenslag op tegenslag. Het weer vernielt de oogsten, Laura en Almanzo hebben schulden en moeten weg uit hun mooie huis op de bomenclaim. Ze gaan op de akkerclaim wonen en daar komt hun dochter Rose ter wereld. Het gezin verhuisd weer terug naar de bomenclaim en dan worden Laura en Almanzo getroffen door difteritis. Ze overleven allebei, maar Almanzo raakt voor zijn leven verlamd. Als daarna een geboren zoon binnen een paar weken overlijdt en dan ook nog hun huis afbrand, ziet Laura het niet meer zitten. Maar Almanzo bedenkt een nieuw plan en daarmee lijkt het of ze er toch bovenop komen.
Er staan in dit boek geen plaatjes.
