Het boeken-kwebbel-discussie-topic

Juud
Berichten: 529
Lid geworden op: 28-08-2011 20:03

Bericht door Juud » 04-09-2014 09:33

Is dit ook niet bijna exact dezelfde tekening als die van Helen Sewell voor Little House in the Big Woods? Ik heb die er even bij gepakt en alleen de kleuren zijn wat anders en ook ziet de beer er op die tekening heel anders uit; veel meer beerachtig.
AfbeeldingAfbeeldingAfbeelding

Gast

Bericht door Gast » 22-10-2014 13:25

Tweede discussieonderwerp:

In de boeken lees je vaak dat Laura jaloers was op het mooie blonde haar van Mary.
Zou Laura echt jaloers geweest zijn denken jullie of zou het meer een mooie verhaallijn zijn of zou het nog wat anders zijn?
Wat denken jullie?

Halfpint
Site Admin
Berichten: 3644
Lid geworden op: 13-04-2011 22:25

Bericht door Halfpint » 22-10-2014 17:26

Ik denk wel dat toen Laura klein was ze inderdaad jaloers was op Mary's haar. Later zal het haar natuurlijk niet meer veel hebben kunnen schelen en zal ze er wel om hebben kunnen lachen dat ze die gevoelens als klein kind had.
Dat haar haar echter belangrijk voor Laura was, is echter wel duidelijk, want dit komt naderhand in nog drie delen voor, namelijk in deel 8 "Een huis voor Laura", in deel 10 "Onderweg" en in deel 12 "Op de heuvel":

Deel 8, blz. 130:
"Jij hebt mooi haar, Laura", zei Carrie.
"Het is niet van goud, zoals dat van Mary", antwoordde Laura. Maar toen ze het in de zonneschijn borstelde, was haar haar mooi. Het was fijn, maar heel dicht, en zo lang, dat als ze de glanzende bruine massa ongevlochten liet hangen, die tot onder haar knieën viel.


Deel 10, blz. 107:
Ze had prachtig haar, kastanjebruin, heel fijn en dik. Ongevlochten viel het glanzend omlaag tot op haar hielen; het was zo lang dat ze als het stijf gevlochten was op de vlechten kon zitten. Meestal hing het in één dikke vlecht op haar rug, maar als ze zich mooi aankleedde moest ze ze haar opsteken en de hoofdpijn verdragen.

deel 12, blz. 119:
Met lange halen borstelde Laura haar dikke, lichtbruine haar. Mama's haar was zo lang dat ze erop kon zitten, zelfs als het gevlochten was. Rose hield van het zijdeachtige, gladde gevoel van dat haar, als mama het net geborsteld had. Het gleed als water tussen haar vingers door. Rose vond mama die morgen, toen haar haar over haar rug viel en glanzend het licht opving, op haar mooist. Maar ze maakte er altijd een dikke vlecht van. Als ze zich mooi maakte wond ze de vlecht tot een grote, strakke wrong op haar achterhoofd.
Afbeelding

Jane
Berichten: 882
Lid geworden op: 29-08-2011 02:00

Boeken kwebbel

Bericht door Jane » 23-10-2014 14:52

Ja hoor,zeker toen ze klein was. Dit ontstond denk al door de opmerking van tante Lotti waar ze aan vroeg wat mooier was ' bruin of blond ' en tante Lotti haar geruststelde dat alletwee mooi was. ( zo ging het toch? ) en later pa zijn eigen haarkleur er nog eens bijhaalde. Laura was een nadenkertje en heeft hier vast last van gehad.
Mary was in haar ogen met alles beter ( lees braver ) en mooier en slimmer.
Later denk ik dat ze hier geen last meer van had, toen had ze meer last van schuldgevoelens, zij was gezond en Mary blind, dat moet ook niet makkelijk voor haar zijn geweest om hier als jong meisje mee te moeten dealen....en dan dat eeuwige zorgen om het gezin financieel mee draaiende te houden.....arme jonge Laura.

Juud
Berichten: 529
Lid geworden op: 28-08-2011 20:03

Bericht door Juud » 23-10-2014 23:22

Ik denk dat Laura in haar jeugd echt jaloers is geweest op Mary's haar, maar dat het ook allemaal wat meer uitvergroot/extra belicht is voor literaire redenen om een soort onschuldige zussenrivaliteit tussen Mary en Laura te creëren in de boeken. De haarkleur van de zusjes is - naast het feit dat Mary in Laura's ogen altijd zo goed is - een rode draad door de boeken heen en is voor de lezers zo een herkenbaar thema. Voor de structuur van een verhaal is het beter als er een paar herkenningspunten zijn voor de lezer i.p.v. dat er elk boek weer iets anders is waar Laura jaloers op is w.b.t. Mary of dat deze rivaliteit er het ene boek wel is en het andere niet.
Zelf denk ik dus dat deze verhaallijn wel op waarheid berust is; dat Laura zich nog kon herinneren dat ze vroeger jaloers was op Mary's blonde haren, maar dat dit aspect is uitvergroot en doorgetrokken in de boeken voor continuïteit.
AfbeeldingAfbeeldingAfbeelding

Gast

Bericht door Gast » 14-11-2014 23:54

Derde onderwerp
Om over te praten, te kwebbelen, te discusieren:

Wie was Laura's beste vriendin denken jullie?
In de boeken komen we een paar vriendinnen van Laura tegen.
De vriendinnen die het meest opvallen zijn:
Mary Powers, Minnie Johnson en Ida Brown.

Wie denken jullie was Laura's beste of liefste vriendin?

Mieke
Berichten: 695
Lid geworden op: 30-08-2011 21:54

Bericht door Mieke » 15-11-2014 20:04

Ik denk dat Laura een heel speciale band had met Ida Brown. Omdat ze de pleegvader van Ida niet zo prettig vond, zal ze bij de eerste ontmoeting extra verbaasd zijn geweest over de prettige persoonlijkheid van Ida. Daarbij had Laura veel respect voor de onzelfzuchtigheid van Ida, terwijl ze zelf toch ook graag dingen wilde als naamkaartjes, sledetochtjes, aandacht van Cap, kon Ida genieten van slechts de verhalen van de andere meisjes.
Laura keek op tegen Mary Power, omdat in dat gezin altijd wel geld was en Mary mooie kleren droeg. Ze mocht Mary graag, maar ik denk dat ze ook altijd een beetje afgunstig was tegenover Mary.
Daarbij: Ida was, samen met haar verloofde, getuige van het huwelijk van Almanzo en Laura. Dan moet je toch wel heel speciaal zijn voor elkaar.
Afbeelding

Halfpint
Site Admin
Berichten: 3644
Lid geworden op: 13-04-2011 22:25

Bericht door Halfpint » 15-11-2014 20:21

Mieke, dit had helemaal mijn verhaaltje kunnen zijn ( :wink: ); ik ga ook voor Ida.
Afbeelding

Gast

Bericht door Gast » 18-11-2014 11:30

Ik ga een heel eind met jullie mee Mieke en Halfpint in de veronderstelling dat Ida de beste vriendin was.
Maar hoe denken jullie dan hierover:

- Ida Brown was dan wel met Elmer getuige van het huwelijk van Laura met Almanzo, maar was dat echt een bewuste keuze? Immers, Laura wilde haar trouwdag niet vieren, niemand was uitgenodigd om bepaalde redenen. Kies je dan wel een speciaal iemand uit om getuige te zijn? Of neem je gewoon dat wat voorhanden is? Laura moest naar het huis van dominee Brown, Ida woonde daar en was dus ook gewoon voorhanden. Zou Ida dan gevraagd zijn omdat ze speciaal was of was Ida getuige gewoon omdat dat de makkelijkste oplossing was?

- Mary Power was diegene met wie Laura vaak afsprak en mee "uit" ging. Mary was ook diegene die vaak op zondagsmiddag op bezoek kwam en dan gingen zij en Laura samen gezellig praten en naaien. Dat was met Ida niet.

- En Laura zou best wel wat afgunst gevoeld hebben tov Mary Power omdat Cap Garland een oogje leek te hebben op Mary terwijl Laura zelf een oogje op Cap had.

- Ida Brown is wel een lief en onzelfzuchtig meisje, maar toch ook weer niet helemaal braaf. Zij was diegene die de jongens min of meer opstookte om het door Laura geschreven liedje van Luie luizige Lizzy Jane te zingen waardoor Laura zo in de problemen kwam.

Mieke
Berichten: 695
Lid geworden op: 30-08-2011 21:54

Bericht door Mieke » 18-11-2014 21:16

-Rose: Ida Brown was dan wel met Elmer getuige van het huwelijk van Laura met Almanzo, maar was dat echt een bewuste keuze? Immers, Laura wilde haar trouwdag niet vieren, niemand was uitgenodigd om bepaalde redenen. Kies je dan wel een speciaal iemand uit om getuige te zijn? Of neem je gewoon dat wat voorhanden is? Laura moest naar het huis van dominee Brown, Ida woonde daar en was dus ook gewoon voorhanden. Zou Ida dan gevraagd zijn omdat ze speciaal was of was Ida getuige gewoon omdat dat de makkelijkste oplossing was?
Het is vast waar dat Ida makkelijk voorhanden was tijdens het huwelijk als getuige, maar ik denk dat Laura het zeker niet erg vond dat zij erbij aanwezig was. Er zal niet veel keuze zijn geweest, dat is waar.

- Rose Mary Power was diegene met wie Laura vaak afsprak en mee "uit" ging. Mary was ook diegene die vaak op zondagsmiddag op bezoek kwam en dan gingen zij en Laura samen gezellig praten en naaien. Dat was met Ida niet.
Ida kon nooit op zondag en dus kwam Mary langs voor de gezelligheid. Maar we weten allemaal dat Laura niet volstrekt eerlijk is geweest in haar verhalen, dus misschien kwam Ida vaker langs dan vermeld.

Ik blijf erbij dat Ida een heel "belangrijke gouden parel" in de herinneringen van Laura was.
Afbeelding

Plaats reactie